A review by iefstuyvaert
Helder by Carys Davies

3.0

Ze gaat minder westwaarts dan in haar debuut en een missiehuis valt nergens te bespeuren, maar ook in ‘Helder’ trekt Davies naar onontgonnen gebied, waar de natuur al even onbehouwen is als de mensen die erin (over)leven: een onooglijk Schots rotsblok, ergens tussen de Shetlandeilanden en Noorwegen, het jaar van de Great Disruption.

De enig overgebleven oorspronkelijke bewoner van het eiland heeft meer woorden voor ‘wind’ en mist’ dan de Inuit voor ‘sneeuw’, maar hoe hij gevoelens moet benoemen heeft hij niet geleerd.

Hetzelfde geldt voor John Ferguson, een pilaarbijter die zich voor de kar van een rentmeester laat spannen, in de hoop met het verdiende geld een New Church te kunnen bouwen.

Gaandeweg ontdekken ze eigenschappen - bij zichzelf en bij elkaar - waarvan ze het bestaan niet vermoedden.

What happens on the island, stays on the island, zo lijkt het wel, zeker in het (te korte) zesendertigste hoofdstuk.

Tot Mary, de achtergebleven vrouw van John, opdoemt uit de mist/hymna/syora/gyolm/dom/dunk...

Met ‘Helder’ heeft Davies alweer een fraai kleinood afgeleverd, dat helaas de puntgave plot van ‘West’ en de exotische koorts van ‘Het Missiehuis’ ontbeert.

Het slot doet zelfs licht Hollywoodiaans aan, alsof een sequel niet uit te sluiten valt.

Benieuwd of die minder nevelig wordt.

__

West: https://www.goodreads.com/review/show/3163126040

Het Missiehuis: https://www.goodreads.com/review/show/3959652007