A review by iefstuyvaert
Perspectieven by Laurent Binet

4.0

175 brieven volgen op die ene.

Die ene die alles in gang zet, maar die je pas helemaal op het einde te lezen krijgt: “O, meester! Het is zover. De tijd is voor mij gekomen om mijn schuld te vereffenen.”

We schrijven - letterlijk en figuurlijk - 1 januari 1557.

Plaat van handeling is Florence, een smeltkroes waarin hartstochten borrelen, kunsten floreren, waarin genieën excelleren, maar vervolgens worden verjaagd.

Michelangelo is een van hen.

Al tien jaar zwoegt hij - met verwrongen nek, hoofd achterover - aan het wereldberoemde fresco in de Sixtijnse Kapel, verbannen door de De’ Medici.

De andere personages - briefschrijvers - zijn koningen, hertogen, pausen, nonnen, schilders, konkelaars en andere etterbakken.

Hun brieven vliegen over en weer, heen en terug, zijn hartstochtelijk, beschouwelijk, verderfelijk, samenzweerderig - maar bovenal meeslepend.

Bacchanalen, martelingen, vechtpartijen en achtervolgingen, ontsnappingen, sodomitische nachten - alle worden ze met zwier aan papier of perkament toevertrouwd.

Pennentrek na pennentrek, verfstreek per verfstreek, kom je te weten wat er die fatale nieuwjaarsnacht in de kapel van San Lorenzo is gebeurd, telkens vanuit een ander - euh - perspectief.

Tot die ene brief dus.

Die vroeger komt dan je denkt.