Take a photo of a barcode or cover
A review by dilatua
Tekenen van het universum by Emy Koopman
dark
reflective
fast-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
Ik had best wel veel moeite met de eerste 150 bladzijden, omdat ik steeds dacht: NEE! Niet recht praten wat krom is!! dit is niet the way to go! (Maar goed, ondertitel hรจ, verslag van een obsessie, dat is wel handig om dan mee te nemen) En dan al die intellectuele rechtvaardigingen die het alleen maar erger maken, omdat je haar gewoon wel kunt volgen.
Moest ook denken aan een aforisme van Alda Merini: โI don't like Paradise, as they probably don't have obsessions there.โ
Dus, wellicht ligt daar ook de verklaring voor het feit dat mensen soms hun zelfcorrigerend vermogen verliezen.
Vijf sterren omdat je het boek niet tegen de muur gooit maar doorleest. Omdat het zo herkenbaar is zo je verstand te verliezen, maar ik kan dat zelf achteraf maar moeilijk reconstrueren, van wat ik toen dacht. Ben wel benieuwd geworden naar de schrijfster, wil wel meer van haar lezen.
Ik merkte wel dat ik op het begin ook heel veel oordelen had over haar als persoon, omdat het autobiografisch is, het is echt iemand van vlees en bloed. Maar dat ga ik allemaal niet doen, omdat ik vind dat ze kudo's verdient voor haar openheid, eerlijkheid en de kwaliteit van schrijven. Maar het is ook wel lastig om goede kritiek te hebben op dit boek, zonder op de vrouw te spelen, lijkt me. En ook daarom dacht ik: waarom doe je dit?? Respect.
Ook wil ik graag geloven in vrouwelijke solidariteit en beschouw ik mezelf ook wel als een feministe. Dus ๐
Goed boek voor Fixdit! (how did that end??)
Moest ook denken aan een aforisme van Alda Merini: โI don't like Paradise, as they probably don't have obsessions there.โ
Dus, wellicht ligt daar ook de verklaring voor het feit dat mensen soms hun zelfcorrigerend vermogen verliezen.
Vijf sterren omdat je het boek niet tegen de muur gooit maar doorleest. Omdat het zo herkenbaar is zo je verstand te verliezen, maar ik kan dat zelf achteraf maar moeilijk reconstrueren, van wat ik toen dacht. Ben wel benieuwd geworden naar de schrijfster, wil wel meer van haar lezen.
Ik merkte wel dat ik op het begin ook heel veel oordelen had over haar als persoon, omdat het autobiografisch is, het is echt iemand van vlees en bloed. Maar dat ga ik allemaal niet doen, omdat ik vind dat ze kudo's verdient voor haar openheid, eerlijkheid en de kwaliteit van schrijven. Maar het is ook wel lastig om goede kritiek te hebben op dit boek, zonder op de vrouw te spelen, lijkt me. En ook daarom dacht ik: waarom doe je dit?? Respect.
Ook wil ik graag geloven in vrouwelijke solidariteit en beschouw ik mezelf ook wel als een feministe. Dus ๐
Goed boek voor Fixdit! (how did that end??)