Take a photo of a barcode or cover
runnerjules 's review for:
Bröderna Lejonhjärta
by Astrid Lindgren
Het is geen geheim dat ik het niet moet hebben van sprookjes, fantasy-verhalen vol draken en geesten, vampieren en zo meer. Als het niet "kan", dan hoeft het voor ondergetekende nuchtere economist niet meer. Maar zo af en toe, zo heel af en toe, is er een boek in dat genre dat me toch ontzettend kan bekoren. Ik had dat destijds met de Harry Potter reeks en nu opnieuw met "Bröderna Lejonhjärta" van Astrid Lindgen (de gebroeders leeuwenhart in het Nederlands).
Het was tijdens de Zweedse les dit jaar dat we de eerste twee hoofdstukken van dit boek lazen. Daarin maakten we kennis met de broertjes Jonathan en Karl - SKorpan - Leeuwenhart. Speelt het eerste hoofdstuk zich nog af op onze aardbol, lijdt Karl aan een dodelijke ziekte en liet vader Leeuwenhart de broertjes alleen achter bij hun moeder; komen we vanaf het tweede hoofdstuk beide jongeheren gezond en wel tegen in Nangijala - het hiernamaals. Ja, ook Jonathan liet immers het leven (ik verklap niet hoe). In Nangijala zijn beide broertjes kerngezond en leven ze in een prachtige vallei, waar ze rondrijden op hun paarden en naar hartelust kunnen zwemmen in meren en kampvuren maken - alles waar de ziekelijke Skorpan op aarde van droomde.
Helaas is hun vreugde van korte duur. Want naast het vrolijke, mooie kersendal waar de broertjes wonen, is er in Nangijala ook het stekeldoorndal; waar de inwoners bedreigd worden door de boze Tengil en Katla, een gigantische draak. De inwoners kunnen het dal niet meer uit door de hoge muur die Tengil bouwde, en ze lijden honger aangezien Tengil 90% van alle landbouw opeist. Hij tiranniseert en heerst. En dat is tegen de zin van Jonathan en zijn vrienden uit het Kersendal.
Jonathan, Skorpan en hu vrienden komen zo in allerlei gevaarlijke avonturen terecht om de inwoners van het stekeldoorndal te bevrijden. Ze vechten, klauteren door ondergrondse gangen, helpen mensen ontsnappen enz…. En zoals het in alle sprookjes hoort, zegeviert het goede in het eind.
Een schitterend kinderboek - ja, zelfs mét draken en consoorten - met vooral heel veel inhoud zodat het eigenlijk ook voor volwassenen best leuk om lezen is. Voor kinderen waarschijnlijk niet meer dan een spannend verhaal. Voor de volwassen een verhaal over vriendschap, liefde tussen broers, over goed en kwaad, over leven na de dood enz.
Met draak en al supergraag gelezen!
Het was tijdens de Zweedse les dit jaar dat we de eerste twee hoofdstukken van dit boek lazen. Daarin maakten we kennis met de broertjes Jonathan en Karl - SKorpan - Leeuwenhart. Speelt het eerste hoofdstuk zich nog af op onze aardbol, lijdt Karl aan een dodelijke ziekte en liet vader Leeuwenhart de broertjes alleen achter bij hun moeder; komen we vanaf het tweede hoofdstuk beide jongeheren gezond en wel tegen in Nangijala - het hiernamaals. Ja, ook Jonathan liet immers het leven (ik verklap niet hoe). In Nangijala zijn beide broertjes kerngezond en leven ze in een prachtige vallei, waar ze rondrijden op hun paarden en naar hartelust kunnen zwemmen in meren en kampvuren maken - alles waar de ziekelijke Skorpan op aarde van droomde.
Helaas is hun vreugde van korte duur. Want naast het vrolijke, mooie kersendal waar de broertjes wonen, is er in Nangijala ook het stekeldoorndal; waar de inwoners bedreigd worden door de boze Tengil en Katla, een gigantische draak. De inwoners kunnen het dal niet meer uit door de hoge muur die Tengil bouwde, en ze lijden honger aangezien Tengil 90% van alle landbouw opeist. Hij tiranniseert en heerst. En dat is tegen de zin van Jonathan en zijn vrienden uit het Kersendal.
Jonathan, Skorpan en hu vrienden komen zo in allerlei gevaarlijke avonturen terecht om de inwoners van het stekeldoorndal te bevrijden. Ze vechten, klauteren door ondergrondse gangen, helpen mensen ontsnappen enz…. En zoals het in alle sprookjes hoort, zegeviert het goede in het eind.
Een schitterend kinderboek - ja, zelfs mét draken en consoorten - met vooral heel veel inhoud zodat het eigenlijk ook voor volwassenen best leuk om lezen is. Voor kinderen waarschijnlijk niet meer dan een spannend verhaal. Voor de volwassen een verhaal over vriendschap, liefde tussen broers, over goed en kwaad, over leven na de dood enz.
Met draak en al supergraag gelezen!