Take a photo of a barcode or cover
A review by runnerjules
Zazie nel metró by Giacomo Magrini, Roland Barthes, Raymond Queneau, Franco Fortini, Louis Malle
4.0
Met "Zazie dans le métro" keren we een heel eind terug in de tijd, dit is namelijk een boek dat mijn ouders nog gelezen hebben in hun schooltijd. Maar sommige verhalen verouderen niet en blijven actueel en dit is er zeker zo eentje.
Zazie dans le métro vertelt het verhaal van de jonge Zazie (10 jaar) uit het Franse platteland die bij haar oom Gabriel in Parijs gaat logeren voor een weekend, terwijl haar moeder de bloemetjes buiten zet met een nieuw opgescharreld lief. Gabriel, die zijn boterham verdient met 's avonds op te treden als "Gabrielle" is het niet bepaald gewoon om voor kinderen te zorgen. Zazie, op haar beurt vastberaden om vooral de metro van Parijs te ontdekken en niets anders, trekt er in het ochtendgloren stiekem op uit. Ze komt van een kale reis thuis wegens een onverwachte metrostaking, maar dit belet haar niet om allerlei avonturen te beleven. Ze komt in contact met een agent die geen agent is, een dakloze gekke dame, een bizarre restauranthouder, een groep toeristen die om één of andere reden Gabriel als reisgids aanzien en zowaar ook een maffe papegaai die alles twintig keer herhaalt. Wat er precies allemaal gebeurt, ga ik hier niet verklappen. Maar het einde van het boek spreekt boekdelen (conversatie tussen Zazie en de mama die haar ophaalt):
"Alors, tu t'es bien amusée?"
"Comme ça"
"T'as vu le métro?"
"Non"
"Alors, qu'est ce que tu as fait?"
"J'ai vieilli"
Niet alleen een geweldig leuk en origineel verhaal maar ook een bijzonder leuk taalgebruik. Voor op zijn tijd gebruikte Raymond Quesneau in dit boek heel veel Franse spreektaal, letterlijk geschreven. Dat maakt het als Vlaming niet altijd evident, maar wel grappig. Door de woorden 3 keer luidop te lezen, hoor je plots wat hij bedoelt. Schitterend taalgebruik en woordspelingen en supergrappige dialogen. Nog nooit een wanna-be-verkrachter met zijn potentieel slachtoffer eerst drie pagina's weten ruzie maken over hoe je "je ontkleden" vervoegt. Om maar een voorbeeld te geven. Pour la petite histoire: het slachtoffer ontsnapte en er was van zich uitkleden geen sprake ;-). Verder komen er thema's aan bod, die voor die tijd (1959 remember) niet eens zo evident zijn en ook nog altijd actueel, zoals homoseksualiteit.
Leuk boekje. Leest vlot. Grappig.
Zazie dans le métro vertelt het verhaal van de jonge Zazie (10 jaar) uit het Franse platteland die bij haar oom Gabriel in Parijs gaat logeren voor een weekend, terwijl haar moeder de bloemetjes buiten zet met een nieuw opgescharreld lief. Gabriel, die zijn boterham verdient met 's avonds op te treden als "Gabrielle" is het niet bepaald gewoon om voor kinderen te zorgen. Zazie, op haar beurt vastberaden om vooral de metro van Parijs te ontdekken en niets anders, trekt er in het ochtendgloren stiekem op uit. Ze komt van een kale reis thuis wegens een onverwachte metrostaking, maar dit belet haar niet om allerlei avonturen te beleven. Ze komt in contact met een agent die geen agent is, een dakloze gekke dame, een bizarre restauranthouder, een groep toeristen die om één of andere reden Gabriel als reisgids aanzien en zowaar ook een maffe papegaai die alles twintig keer herhaalt. Wat er precies allemaal gebeurt, ga ik hier niet verklappen. Maar het einde van het boek spreekt boekdelen (conversatie tussen Zazie en de mama die haar ophaalt):
"Alors, tu t'es bien amusée?"
"Comme ça"
"T'as vu le métro?"
"Non"
"Alors, qu'est ce que tu as fait?"
"J'ai vieilli"
Niet alleen een geweldig leuk en origineel verhaal maar ook een bijzonder leuk taalgebruik. Voor op zijn tijd gebruikte Raymond Quesneau in dit boek heel veel Franse spreektaal, letterlijk geschreven. Dat maakt het als Vlaming niet altijd evident, maar wel grappig. Door de woorden 3 keer luidop te lezen, hoor je plots wat hij bedoelt. Schitterend taalgebruik en woordspelingen en supergrappige dialogen. Nog nooit een wanna-be-verkrachter met zijn potentieel slachtoffer eerst drie pagina's weten ruzie maken over hoe je "je ontkleden" vervoegt. Om maar een voorbeeld te geven. Pour la petite histoire: het slachtoffer ontsnapte en er was van zich uitkleden geen sprake ;-). Verder komen er thema's aan bod, die voor die tijd (1959 remember) niet eens zo evident zijn en ook nog altijd actueel, zoals homoseksualiteit.
Leuk boekje. Leest vlot. Grappig.