A review by ivarv
De ontdekking van de hemel by Harry Mulisch

5.0

In de woorden van Mulisch, het begin van het begin. Wederom een prachtig boek, waarbij de Psychologie, Filosofie, Theologie en Metafysica gezamenlijk het wereldtoneel vormen waarin dit Opus Magnum is gepositioneerd. Mulisch kenmerkt zichzelf door op een dusdanige manier te schrijven waardoor je als lezer zowaar laveert tussen de pagina's en compleet verzonken raakt in de (soms pseudo-) intellectuele conversaties van natuurlijk Max & Onno. Met name de eerste 400 bladzijdes, die hun bijzondere vriendschap en relatie op een lumineuze manier neerzet, zijn subliem geschreven en simpelweg een genot om te lezen. Hierna verzakt het boek naar mijn inziens ietwat door hier en daar abrupte gebeurtenissen gevoelsmatig willekeurig in te laten vallen waardoor de karakterontwikkeling wordt stopgezet en het elegante en glanzende van met name het begin van het begin steeds verder vervaagd. Uitmondende in een ogenschijnlijke etalering en verwevenheid aan gedachtes en Theologische inzichten, geven de lezer de laatste paar honderd bladzijdes het gevoel De Da Vinci Code van Dan Brown te lezen. Zonder meer te erkennen dat dit boek overstijgend en trandenscerend is in zijn totaliteit, is de veel voorkomende en terugkerende kritiek van de zelfverheerlijking en kennisuitdijing van Mulish min of meer terecht. Desalniettemin, een enorme aanrader - mits je jezelf er totaal aan kunt overgeven.