Scan barcode
A review by ribbenkast
Leegland by Marjan Brouwers
Did not finish book. Stopped at 0%.
Ik was van te voren erg enthousiast. Een Nederlandse distopie die gebruik maakt van ons unieke landschap dat onder de zeespiegel ligt sprak mij erg aan. Het idee is ontzettend sterk en geeft veel mogelijkheden voor een zeer interessant verhaal. Dolblij heb ik mijn reservering van de bieb opgehaald.
Helaas heb in dit boek al na 27 pagina's weg moeten leggen. Ik ben niet zo snel een afhaker, maar binnen deze gelezen 27 pagina's ging er naar mijn mening al zoveel fout dat in de moed verloor voor de rest van het boek. Ik heb het idee dat de schrijfster een goed idee had, dit in een rits heeft opgeschreven en verder geen onderzoek heeft gedaan.
Op plaatsen waar plek was voor creativiteit miste ik die (wat voor naam is vikingvirus) en op plaatsen waar je als auteur toch wat onderzoek hoort te doen klopten de details niet (een dodelijk virus kan geen 25 jaar stabiel blijven, zo werkt een microscoop niet etc.) Ik heb toch graag wat meer realistische en voornamelij goed onderbouwde science in mijn science fiction.
Ook ben ik geen fan van hoe snel de actie verliep. Karakters vergeten hun eigen veiligheid om dingen hardop te zeggen die ze onder het geimpliceerde regime nooit hardop kunnen zeggen. Dit eigenlijk vooral om deze informatie met de lezer te delen in plaats van met elkaar. Binnen 27 pagina's werd al duidelijk dat de karakters erg vlak waren met slechts één uitvergroot karakter detail (neem een shot elke keer als Senna over Yasmin begint). Voor een "slimme" wetenschapper is Julius ook nogal traag van begrip.
Erg jammer, het concept is en blijft namelijk heel sterk. Helaas denk ik dat Marjan Brouwer nog niet de schrijfvaardigheid heeft ontwikkeld om zo'n ambitieus boek te schrijven.
Helaas heb in dit boek al na 27 pagina's weg moeten leggen. Ik ben niet zo snel een afhaker, maar binnen deze gelezen 27 pagina's ging er naar mijn mening al zoveel fout dat in de moed verloor voor de rest van het boek. Ik heb het idee dat de schrijfster een goed idee had, dit in een rits heeft opgeschreven en verder geen onderzoek heeft gedaan.
Op plaatsen waar plek was voor creativiteit miste ik die (wat voor naam is vikingvirus) en op plaatsen waar je als auteur toch wat onderzoek hoort te doen klopten de details niet (een dodelijk virus kan geen 25 jaar stabiel blijven, zo werkt een microscoop niet etc.) Ik heb toch graag wat meer realistische en voornamelij goed onderbouwde science in mijn science fiction.
Ook ben ik geen fan van hoe snel de actie verliep. Karakters vergeten hun eigen veiligheid om dingen hardop te zeggen die ze onder het geimpliceerde regime nooit hardop kunnen zeggen. Dit eigenlijk vooral om deze informatie met de lezer te delen in plaats van met elkaar. Binnen 27 pagina's werd al duidelijk dat de karakters erg vlak waren met slechts één uitvergroot karakter detail (neem een shot elke keer als Senna over Yasmin begint). Voor een "slimme" wetenschapper is Julius ook nogal traag van begrip.
Erg jammer, het concept is en blijft namelijk heel sterk. Helaas denk ik dat Marjan Brouwer nog niet de schrijfvaardigheid heeft ontwikkeld om zo'n ambitieus boek te schrijven.