Take a photo of a barcode or cover
A review by iefstuyvaert
A Day in the Life of Abed Salama: A Palestine Story by Nathan Thrall
5.0
De hoogmoed van Israël versus de onmacht van Palestina, genotuleerd door een Amerikaanse journalist in Jeruzalem.
Non-fictie die leest als fictie.
En fictie had moeten zijn.
Maar helaas.
Alles in deze onvoorstelbare Palestijnse Tragedie is echt gebeurd.
Aanleiding is een busongeval, veroorzaakt door noodweer, erbarmelijke infrastructuur en menselijk falen. Maar de oorzaak ligt veel dieper.
Twee branden, drie huwelijken en evenveel begrafenissen heeft Thrall nodig om een ontluisterend beeld te schetsen van een mensonterend regime.
Hoe mensen have en goed wordt afgenomen, afgesloten worden van degelijk onderwijs, verklikt en gevangen worden gezet, letterlijk van het kastje naar De Muur worden gestuurd - dichterbij de ongemakkelijke, maar verpletterende waarheid kun je maar moeilijk komen.
‘An Arab Kid Died, Ha Ha Ha Ha’ heet een documentaire die eerder over het busongeval werd gemaakt, een titel die verwijst naar de teneur van de Facebook-berichten die erover de ronde deden.
Geschreven en gretig gedeeld door jonge Israëli.
Alleen dàt al doet je als lezer ineenkrimpen.
Van plaatsvervangende schaamte.
Neen, fijn om lezen is het niet.
Noodzakelijk wel.
Non-fictie die leest als fictie.
En fictie had moeten zijn.
Maar helaas.
Alles in deze onvoorstelbare Palestijnse Tragedie is echt gebeurd.
Aanleiding is een busongeval, veroorzaakt door noodweer, erbarmelijke infrastructuur en menselijk falen. Maar de oorzaak ligt veel dieper.
Twee branden, drie huwelijken en evenveel begrafenissen heeft Thrall nodig om een ontluisterend beeld te schetsen van een mensonterend regime.
Hoe mensen have en goed wordt afgenomen, afgesloten worden van degelijk onderwijs, verklikt en gevangen worden gezet, letterlijk van het kastje naar De Muur worden gestuurd - dichterbij de ongemakkelijke, maar verpletterende waarheid kun je maar moeilijk komen.
‘An Arab Kid Died, Ha Ha Ha Ha’ heet een documentaire die eerder over het busongeval werd gemaakt, een titel die verwijst naar de teneur van de Facebook-berichten die erover de ronde deden.
Geschreven en gretig gedeeld door jonge Israëli.
Alleen dàt al doet je als lezer ineenkrimpen.
Van plaatsvervangende schaamte.
Neen, fijn om lezen is het niet.
Noodzakelijk wel.