Take a photo of a barcode or cover
petersdiabetes 's review for:
Misery
by Stephen King
dark
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Hoewel dit een vrij kort boek is, was dit by far het spannendste boek wat ik ooit heb gelezen door het gebrek aan sci-fi/paranormale elementen. Annie is echt het engste horror-personage die ik ken door haar realisme.
Het concept dat het boek zich geheel afapeelt in een kamer tussen twee personages sprak mij erg aan, en zorgde voor een beklemd gevoel. Dit werd nog eens versterkt door Pauls bedlegerigheid en immobiliteit.
Vanaf het moment dat Paul tegen Annie ingaat wordt het boek extreem spannend. Annie's ware aard komt meer en meer naar boven en naarmate haar psychische staat verder achteruit gaat wordt ze enger en enger.
Die scene met de bijl en gasbrander. What the fuck.
Naarmate Pauls mentale staat verder retardeert door Annie's martelingen wordt ook het manuscript wat hij schrijft slordiger; de N's, T's en E's moet hij zelf invullen en delen schrijft hij met de hand, waardoor alle letters niet op elkaar lijken en progressief slordiger worden. Gaaf detail.
Ook vet hoe Paul in het boek wat hij schrijft dingen uit Annies gekkenhuis en zijn angst voor haar verwerkt.
Het einde was echt intens. Toen ik bij een vriend aankwam zag hij dat ik niet oke was, zo spannend was het. Laatste hoofdstuk is wel echt zielig.
Desondanks was dit echt mijn favoriete Stephen King boek. De spanning bouwde snel op en het boek was geen moment saai of traag. Goed boek om in te stappen in Stephen King. Wel erg grafisch geweld.
Overigens wel interessant commentaar van Stephen King over hoe hij zich gevangen voelt binnen het horror genre en daardoor geforceerd wordt om meer daarvan te schrijven, zoals Paul gedwongen wordt om een nieuw Misery boek te schrijven en hoe dat de bron is van zijn leven -het voorziet hem van geld om zichzelf te onderhouden en weerhoudt Annie van het vermoorden van Paul- en zijn eigen misere; zonder Misery was Annie niet zo geobsedeerd met Paul.
Het concept dat het boek zich geheel afapeelt in een kamer tussen twee personages sprak mij erg aan, en zorgde voor een beklemd gevoel. Dit werd nog eens versterkt door Pauls bedlegerigheid en immobiliteit.
Vanaf het moment dat Paul tegen Annie ingaat wordt het boek extreem spannend. Annie's ware aard komt meer en meer naar boven en naarmate haar psychische staat verder achteruit gaat wordt ze enger en enger.
Die scene met de bijl en gasbrander. What the fuck.
Naarmate Pauls mentale staat verder retardeert door Annie's martelingen wordt ook het manuscript wat hij schrijft slordiger; de N's, T's en E's moet hij zelf invullen en delen schrijft hij met de hand, waardoor alle letters niet op elkaar lijken en progressief slordiger worden. Gaaf detail.
Ook vet hoe Paul in het boek wat hij schrijft dingen uit Annies gekkenhuis en zijn angst voor haar verwerkt.
Het einde was echt intens. Toen ik bij een vriend aankwam zag hij dat ik niet oke was, zo spannend was het. Laatste hoofdstuk is wel echt zielig.
Desondanks was dit echt mijn favoriete Stephen King boek. De spanning bouwde snel op en het boek was geen moment saai of traag. Goed boek om in te stappen in Stephen King. Wel erg grafisch geweld.
Overigens wel interessant commentaar van Stephen King over hoe hij zich gevangen voelt binnen het horror genre en daardoor geforceerd wordt om meer daarvan te schrijven, zoals Paul gedwongen wordt om een nieuw Misery boek te schrijven en hoe dat de bron is van zijn leven -het voorziet hem van geld om zichzelf te onderhouden en weerhoudt Annie van het vermoorden van Paul- en zijn eigen misere; zonder Misery was Annie niet zo geobsedeerd met Paul.
Content Warnings
Graphic: Addiction, Body horror, Emotional abuse, Mental illness, Physical abuse, Suicidal thoughts, Suicide, Torture, Violence, Kidnapping, Medical trauma, Car accident, Murder