Scan barcode
A review by rosedosed
De Zevensprong by Tonke Dragt
5.0
2023: Ik ben al meer dan 10 jaar kinderoppas, voor meerdere gezinnen ook al heel lang. Naarmate kinderen opgroeien krijgen ze steeds behoeftes aan andere dingen, minder structuur, meer keuzevrijheid, serieuzer genomen worden, *minder serieus genomen worden*, elk kind is er net een beetje anders in, en het is altijd een opdracht uit te vogelen waar een bepaald kind op een bepaalde dag behoefte aan heeft. Als ik één ding echter zeker weet is het dat ongeacht leeftijd, bui, of Puberniveau, elk kind altijd behoefte heeft aan een Goed Verhaal.
Tonke Dragt bedacht veel van haar verhalen toen ze als docente haar klas rustig probeerde te houden, net zoals Frans van der Steg (en net zoals ik), en hoewel De Zevensprong minder episch is dan Brief Voor De Koning of De Blauwe Maansteen, merk ik dat die liefde voor verhalen EN haar publiek hier het meest tot hun recht komt. Elk klein detail in dit verhaal komt over alsof het is gekozen om iemand blij te maken, of veelbetekenend naar iemand te knipogen. Zelfs wanneer het verhaal teveel uitlegt komt het niet onzeker over, maar enkel alsof het een vraag probeert te beantwoorden voordat een enthousiaste leerling de verhalenverteller kan onderbreken. De toon is immens warm en charmant, en de illustraties zijn natuurlijk prachtig.
Natuurlijk zijn de mindere trekjes waar ik 3 jaar geleden op stootte nog steeds aanwezig (paar overbodige hoofdstukken, beetje teveel balletjes in de lucht, dat soort gedoe), maar net zoals 3 jaar geleden ga ik die met VEEL LIEFDE negeren, en dit boek met volle borst 5/5 ✨ raten! Geen enkele schrijfster kan me eraan herinneren dat schrijven, tekenen, zingen, en verhalen vertellen de leukste dingen in het leven zijn zoals Tonke Dragt dat kan ❤️ #TonkeSweep.
2020: De Zevensprong heeft een paar mindere trekjes hier en daar, maar is zo immens charmant dat ik ze allemaal al lang vergeten ben. Tonke heeft nog nooit een slecht boek geschreven denk ik. Kan ze fysiek niet.
Tonke Dragt bedacht veel van haar verhalen toen ze als docente haar klas rustig probeerde te houden, net zoals Frans van der Steg (en net zoals ik), en hoewel De Zevensprong minder episch is dan Brief Voor De Koning of De Blauwe Maansteen, merk ik dat die liefde voor verhalen EN haar publiek hier het meest tot hun recht komt. Elk klein detail in dit verhaal komt over alsof het is gekozen om iemand blij te maken, of veelbetekenend naar iemand te knipogen. Zelfs wanneer het verhaal teveel uitlegt komt het niet onzeker over, maar enkel alsof het een vraag probeert te beantwoorden voordat een enthousiaste leerling de verhalenverteller kan onderbreken. De toon is immens warm en charmant, en de illustraties zijn natuurlijk prachtig.
Natuurlijk zijn de mindere trekjes waar ik 3 jaar geleden op stootte nog steeds aanwezig (paar overbodige hoofdstukken, beetje teveel balletjes in de lucht, dat soort gedoe), maar net zoals 3 jaar geleden ga ik die met VEEL LIEFDE negeren, en dit boek met volle borst 5/5 ✨ raten! Geen enkele schrijfster kan me eraan herinneren dat schrijven, tekenen, zingen, en verhalen vertellen de leukste dingen in het leven zijn zoals Tonke Dragt dat kan ❤️ #TonkeSweep.
2020: De Zevensprong heeft een paar mindere trekjes hier en daar, maar is zo immens charmant dat ik ze allemaal al lang vergeten ben. Tonke heeft nog nooit een slecht boek geschreven denk ik. Kan ze fysiek niet.