A review by bookitocat
Ο χορός των νεκρών by Βαγγέλης Γιαννίσης, Vagelis Giannisis

3.0

Όταν το έπιασα στα χέρια μου είχα τις προσδοκίες που έχω σε οποιονδήποτε Έλληνα συγγραφέα (πείτε με
προκατειλημμένη ή όπως αλλιώς θέλετε) σχεδόν μηδαμινές. Να πω την αλήθεια με εξέπληξε.
Το βιβλίο ήταν καλογραμμένο και είχε αρκετές ωραίες περιγραφές. Οι χαρακτήρες είχαν βάθος, προϊστορία και εξέλιξη (λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε). Ειδικά ο Άντερς έχω ακούσει ότι από το πρώτο βιβλίο έχει καταπληκτική εξέλιξη σαν χαρακτήρας. Εγώ διάβασα μόνο το τρίτο βιβλίο και έχω να πω ότι ακόμα και μέσα από αυτό το βιβλίο υπάρχει μια καταπληκτική εξέλιξη.

Spoiler

Αν και βλέποντας τον σε τέτοια κατάσταση αφού αρπάξανε την Λίσμπεθ και τον Γιάννη, το μόνο που ήθελα ήταν να το αγκαλιάσω και να μην τον αφήσω από την αγκαλιά μου ούτε λεπτό. Ειδικά έτσι όπως του φέρονταν στο τμήμα. Μα τι σας έχει κάνει αυτός ο Άντερς. He is a cinnamon bun and he must be protected. Απλά τον λατρεύω!!

Αυτό που λίγο με χάλασε ήταν ότι ήταν αργό. Κάποιες φορές απλά κοπάναγα το κεφάλι μου στο βιβλίο παρακαλώντας το να πάει λίγο πιο γρήγορα και λίγο πιο γρήγορα και λίγο πιο γρήγορα. Δεν αντιλέγω όλα όσα έλεγε στα "αργά κομμάτια" ήταν σημαντικά αλλά για μένα θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο γρήγορος!

All in all ήταν ένα απολαυστικό ανάγνωσμα και μόλις πήρα στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο με τον Άντερς για να μπω λίγο πιο μέσα στο κόσμο του!

Το προτείνω ανεπιφύλακτα!!!