Scan barcode
A review by febeleest
The Loving Spirit by Daphne du Maurier
challenging
sad
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.75
3.75*
My first Du Maurier novel and I wasn't blown away. It was a good story. But it took me almost a month to read the 272 pages, which is never a good sign.
* "Het leek Janet of deze heuvelkant een wereld was voor haar alleen, een eigen plekje vol herlderheid en begrip, waar alle verwarde gedachten en de wonderlijke onrust van haar hart verstilden en tot rust konden komen."
* "Zelfs de hoge bomen schenen in de avondschemering naar elkaar te neigen, als zij zochten troost."
* "Maar als jij het verlangt ... Thomas ... en je mijn kuren wilt verdragen - want bij tijden kan ik verbazend wild zijn - dan zal het ook mijn geluk zijn jouw huis met je te delen en voor je te mogen zorgen."
* "Het was alsof hij de macht bezat door zijn liefde en zorgzaamheid alle verwarde gedachten en ondurige verlangens tot kalmte te brengen."
* "Met je gedachten leeft je te vaak honderd jaren vooruit."
* "Al geloofde Thomas graag dat hij in alles zijn zin kreeg, Janet had toch meestenstijd het laatste woord."
* "Ze wist, dat ze de roepstem van haar hart moest volgen."
* "Wees nooit bang als die duistere gedachten komen, want altijd rust je in mijn armen, net als nu' zei ze sussend. Ook als je niets meer ziet of hoort en worstelt met jezelf, zal ik aan je zijde staan en voor je strijden."
* "Zij zouden nu verder voor elkaar zorgen, een leven lang. Zij zou al zijn geluk en al zijn ongeluk met hem delen."
My first Du Maurier novel and I wasn't blown away. It was a good story. But it took me almost a month to read the 272 pages, which is never a good sign.
* "Het leek Janet of deze heuvelkant een wereld was voor haar alleen, een eigen plekje vol herlderheid en begrip, waar alle verwarde gedachten en de wonderlijke onrust van haar hart verstilden en tot rust konden komen."
* "Zelfs de hoge bomen schenen in de avondschemering naar elkaar te neigen, als zij zochten troost."
* "Maar als jij het verlangt ... Thomas ... en je mijn kuren wilt verdragen - want bij tijden kan ik verbazend wild zijn - dan zal het ook mijn geluk zijn jouw huis met je te delen en voor je te mogen zorgen."
* "Het was alsof hij de macht bezat door zijn liefde en zorgzaamheid alle verwarde gedachten en ondurige verlangens tot kalmte te brengen."
* "Met je gedachten leeft je te vaak honderd jaren vooruit."
* "Al geloofde Thomas graag dat hij in alles zijn zin kreeg, Janet had toch meestenstijd het laatste woord."
* "Ze wist, dat ze de roepstem van haar hart moest volgen."
* "Wees nooit bang als die duistere gedachten komen, want altijd rust je in mijn armen, net als nu' zei ze sussend. Ook als je niets meer ziet of hoort en worstelt met jezelf, zal ik aan je zijde staan en voor je strijden."
* "Zij zouden nu verder voor elkaar zorgen, een leven lang. Zij zou al zijn geluk en al zijn ongeluk met hem delen."