Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
Echte Amerikaanse jongens by Jason Reynolds
4.0
Het boek Long Way Down maakte toen ik het las een diepe indruk op me. Ik snapte wat er door het hoofd van de hoofdpersoon ging, wat zijn worsteling was en hoe het milieu werkte, ook al stond het mijlenver van me af. Ik was er daarom van overtuigd dat als iemand me op een goede manier een inkijkje kon geven in dit, jammer genoeg nog steeds, actuele probleem, dat Jason Reynolds was. En dus begon ik vanochtend met lezen.
En net als Long Way Down slaagt dit boek grandioos in zijn opzet. Het probleem van politiegeweld tegen de zwarte gemeenschap wordt op een hele rauwe en eerlijke manier neergezet. Met Rashad als hoofdpersoon. We zien wat hem overkomt, we zien welke invloed dat op hem heeft en we horen van zijn broer en vader meer verhalen. Situaties waarin ik niet bang hoef te zijn, waar ik niet eens over nadenk, kunnen enorme gevolgen hebben voor iemand met een donkere huidskleur. En dat zet mij aan het denken.
Maar het is wellicht Quinns verhaallijn die heel dichtbij komt. Quinn ziet alles gebeuren. Hij weet niet wat er aan het buitensporig geweld vooraf is gegaan, maar al vanaf het begin knaagt er iets aan hem. Langzaamaan zien we hem beseffen dat wat er gebeurd is niet kan, dat er iets niet klopt. Het gaat met vallen en opstaan en het gaat langzaam, maar het gebeurt. En juist dat voelt natuurlijk aan. Je denken veranderen kost tijd, je blik op de wereld veranderen kost tijd, beseffen dat er iets mis is wat jou in eerste instantie niet direct raakt kost tijd. Quinn krijgt die tijd en groeit.
Hierdoor ontstaat een indrukwekkend boek dat aan de ene kant een inkijkje geeft in een normaal, echt Amerikaans, zwart gezin en de keuzes die zij moeten maken en alles waar zij tegenaan lopen. Anderzijds laat het het innerlijke gevecht zien van een witte jongen die worstelt met zijn geweten en de druk van zijn vrienden en familie. Het is vooral een heel echt boek, heel tastbaar, heel realistisch en daardoor heel dichtbij. Het nodigt uit tot nadenken en het nodigt uit tot meevoelen. Hopelijk kunnen we het boek ooit van de actualiteit naar de geschiedenis verplaatsen.
En net als Long Way Down slaagt dit boek grandioos in zijn opzet. Het probleem van politiegeweld tegen de zwarte gemeenschap wordt op een hele rauwe en eerlijke manier neergezet. Met Rashad als hoofdpersoon. We zien wat hem overkomt, we zien welke invloed dat op hem heeft en we horen van zijn broer en vader meer verhalen. Situaties waarin ik niet bang hoef te zijn, waar ik niet eens over nadenk, kunnen enorme gevolgen hebben voor iemand met een donkere huidskleur. En dat zet mij aan het denken.
Maar het is wellicht Quinns verhaallijn die heel dichtbij komt. Quinn ziet alles gebeuren. Hij weet niet wat er aan het buitensporig geweld vooraf is gegaan, maar al vanaf het begin knaagt er iets aan hem. Langzaamaan zien we hem beseffen dat wat er gebeurd is niet kan, dat er iets niet klopt. Het gaat met vallen en opstaan en het gaat langzaam, maar het gebeurt. En juist dat voelt natuurlijk aan. Je denken veranderen kost tijd, je blik op de wereld veranderen kost tijd, beseffen dat er iets mis is wat jou in eerste instantie niet direct raakt kost tijd. Quinn krijgt die tijd en groeit.
Hierdoor ontstaat een indrukwekkend boek dat aan de ene kant een inkijkje geeft in een normaal, echt Amerikaans, zwart gezin en de keuzes die zij moeten maken en alles waar zij tegenaan lopen. Anderzijds laat het het innerlijke gevecht zien van een witte jongen die worstelt met zijn geweten en de druk van zijn vrienden en familie. Het is vooral een heel echt boek, heel tastbaar, heel realistisch en daardoor heel dichtbij. Het nodigt uit tot nadenken en het nodigt uit tot meevoelen. Hopelijk kunnen we het boek ooit van de actualiteit naar de geschiedenis verplaatsen.