A review by pinarnia
Nasıl Ölünür by Émile Zola

Bir şeyi ifade etme konusundaki yetersizliğimi en çok kitapların bende bıraktığı izlenimleri paylaşırken yaşıyorum sanırım yaa. Yine de bir denemek istiyorum çünkü öbür türlü okuduklarımın sadece tadını almış ama onları kanıma katıp bir parçam yapacak kadar sindirememiş gibi hissediyorum.

İlk iki hikayeyi okurken açıkçası pek bir şey hissedemedim. Güzel yazıldıklarını ama belki de benim yanlış zamanda okuduğumu düşündüm. Sonraki iki hikaye ise duygularımı harekete geçirdi çünkü mevcut bir kaygımla örtüştü: ekonomik kaygı. Hem ülkenin durumu hem de bireysel durumum sebebiyle arka planda sürekli para düşünüyorum ve geleceğe dair bana korku veren bir öngörüm var. Bu öykülerde paranın veya yoksulluğun ölüme ve yasa sızışını görmek beni etkiledi. Bunun insanın değerine dair acı verici imaları olduğuna inanıyorum. Son öykü de kapanış için iyi seçilmiş ve ölüme farklı bir bakış açısı sunmuş.

Genel olarak toplumsal sınıfın ve diğer çevresel faktörlerin ölümü çerçevelemede yarattığı farklılıklara tanık olmak hoşuma gitti. Bu farklılıklarla birlikte bütün hikayelerin ortak noktası ise karşısında yastan bir dağ örülse bile yaşamın sızmak ve akmak için kendine bir çatlak bulduğu oldu. Ama küçük ama büyük...