Scan barcode
A review by rubentexas
Doctor Faustus: The Life of the German Composer Adrian Leverkuhn as Told by a Friend by Thomas Mann
2.0
Vond dit een verschrikkelijk boek om te lezen. Manns personages spreken vanaf hun 12e alsof ze hoogleraren zijn. Iedere mogelijkheid wordt aangewend om een diepe discussie over de relatie tussen esthetica en ethiek of de ziel van Duitsland op te voeren. Was echt een worsteling om dit boek te lezen. Hieronder wat van mijn notities. Zaten zeker interessante discussies in, maar ik vraag me af of een roman de beste vorm was voor dit idee, daar Mann lijkt te vergeten een interessant verhaal te schrijven. De faust-legende wordt amper benadrukt tot het einde.
Reeds toen echter, als knaap, zag ik heel duidelijk in dat de buitenmenselijke natuur radicaal analfabeet is, wat haar in mijn ogen nu juist zo sinister maakt’ p. 22
WO2 als punt waar de mens haar geloof in de mogelijkheid van betekenis in de natuur verliest. Leverkühns vader gelooft nog in het ontrafelen van de raadsels der mosselen, maar Zeitblom gelooft als knaap al niet meer in betekenis in de natuur.
- [ ] De tieners Leverkuhn en Zeitblom praten als professors in de filosofie, niet als tieners. Soms wat onhandige manier om de ideeën van de auteur over te brengen ( edit: of is het juist een mooie parodie op de pretenties van tieners en studenten? P. 133)
- [ ] Is Charles Kinbote (pale fire) een parodie op Zeitblom?
- [ ] Is Zeitblom een onbetrouwbare verteller? (P.164)
Laatste deel staat steeds meer centraal het afbrokkelen van de verlichtings- en romantiekidealen van voor de eerste Wereldoorlog. Het nihilisme dat hier het gevolg van is staat in verband tot de demonische producties van Leverkühn, en dit doet Zeitblom beven
Esthetiek tegen Ethiek
Leverkühn als Faust schrijft de Doctor Faustus over zichzelf, eindigend in zijn eigen hellevaart
Als allegorie en vergelijking tussen het leven van Leverkühn en het leven van de Duitse geest ligt alles er te dik bovenop. De uitweidingen van Zeitblom over de stand van zaken in de oorlog voelen geforceerd en gemaakt aan.
Reeds toen echter, als knaap, zag ik heel duidelijk in dat de buitenmenselijke natuur radicaal analfabeet is, wat haar in mijn ogen nu juist zo sinister maakt’ p. 22
WO2 als punt waar de mens haar geloof in de mogelijkheid van betekenis in de natuur verliest. Leverkühns vader gelooft nog in het ontrafelen van de raadsels der mosselen, maar Zeitblom gelooft als knaap al niet meer in betekenis in de natuur.
- [ ] De tieners Leverkuhn en Zeitblom praten als professors in de filosofie, niet als tieners. Soms wat onhandige manier om de ideeën van de auteur over te brengen ( edit: of is het juist een mooie parodie op de pretenties van tieners en studenten? P. 133)
- [ ] Is Charles Kinbote (pale fire) een parodie op Zeitblom?
- [ ] Is Zeitblom een onbetrouwbare verteller? (P.164)
Laatste deel staat steeds meer centraal het afbrokkelen van de verlichtings- en romantiekidealen van voor de eerste Wereldoorlog. Het nihilisme dat hier het gevolg van is staat in verband tot de demonische producties van Leverkühn, en dit doet Zeitblom beven
Esthetiek tegen Ethiek
Leverkühn als Faust schrijft de Doctor Faustus over zichzelf, eindigend in zijn eigen hellevaart
Als allegorie en vergelijking tussen het leven van Leverkühn en het leven van de Duitse geest ligt alles er te dik bovenop. De uitweidingen van Zeitblom over de stand van zaken in de oorlog voelen geforceerd en gemaakt aan.