Take a photo of a barcode or cover
A review by divxalex
Leviathan Falls by James S. A. Corey
3.0
Τελευταίο βιβλίο (μυθιστόρημα, γιατί ακολουθείο μια μικρή νουβέλα) της σειράς Expanse και σχετικά απογοητευτικό, το Leviathan Falls κλείνει τον κύκλο που ξεκίνησε το Leviathan Wakes, με τον Χόλντεν, τον Μίλερ, τη Ναόμι και τον Έιμος να δίνουν ένα τέλος στην περιπέτεια. Ένα τέλος που έρχεται περισσότερο σαν αποκλιμάκωση παρά σαν κορύφωση, σαν ξεφούσκωμα παρά σαν έκρηξη, σα να πας στο μπρδλ και να καταλήγεις με μια ωραιότατη και λειτουργικότατη μεν, φουσκωτή κούκλα δε.
Οι νέοι χαρακτήρες είναι ακόμα «άγουροι» δραματουργικά, οι παλιοί είναι δεδομένοι και συνεχίζουν να τραβάνε το κουπί (από πλευράς ταύτισης και συμπάθειας του αναγνώστη), ενώ η κατάληξη του Ντουάρτε που από μέγας νους πίσω από την ένωση τους ανθρώπινου πολιτισμού καταλήγει… πρωτομοριασμένη πινιάτα, λειτουργεί ξενερωτικά.
Τέλος καλό, όλα καλά, ώρα να πάμε σπίτια μας, όπου αποφασίσουμε πως είναι αυτά, καθώς οι πύλες κλείνουν και οι αχανείς αποστάσεις ξαναγίνονται αχανείς. Ας χαιρετηθούμε για να μια τελευταία φορά και ο καθένας ας βρει το δρόμο του. Ίσως το φινάλε γράφτηκε από τις καλτ γιαγιάδες των δύο συγγραφέων, δεν ξέρω. Έχει την αίσθηση «νερατζάκι γλυκό», που, τεχνικά, είναι μεν γλυκό, αλλά δεν είναι το είδος ζάχαρης που λαχταρά ο παιδικός ουρανίσκος, θέλω να πω, χάθηκε μια σοκολάτα, ένα γαλακτομπούρεκο, ένα παγωτό;
Μπορεί να αδικεί λιγάκι τη σειρά το κλείσιμο, αλλά δεν παύει να είναι μια εξαιρετική Space opera for the masses, 9 βιβλία συνεχούς δράσης με εξαιρετικούς χαρακτήρες και όλα τα στοιχεία που κάνουν το genre απόλαυση.
Χαριτωμένο κλείσιμο του ματιού στην κατακλείδα το γεγονός πως
Live lonk and prosper, May the 4th be with you, ψάχνουμε πλέον για το επόμενο Scifi franchise που θα μας εντυπωσιάσει. Δεκταί μόνο σοβαραί προτάσεις.
Οι νέοι χαρακτήρες είναι ακόμα «άγουροι» δραματουργικά, οι παλιοί είναι δεδομένοι και συνεχίζουν να τραβάνε το κουπί (από πλευράς ταύτισης και συμπάθειας του αναγνώστη), ενώ η κατάληξη του Ντουάρτε που από μέγας νους πίσω από την ένωση τους ανθρώπινου πολιτισμού καταλήγει… πρωτομοριασμένη πινιάτα, λειτουργεί ξενερωτικά.
Τέλος καλό, όλα καλά, ώρα να πάμε σπίτια μας, όπου αποφασίσουμε πως είναι αυτά, καθώς οι πύλες κλείνουν και οι αχανείς αποστάσεις ξαναγίνονται αχανείς. Ας χαιρετηθούμε για να μια τελευταία φορά και ο καθένας ας βρει το δρόμο του. Ίσως το φινάλε γράφτηκε από τις καλτ γιαγιάδες των δύο συγγραφέων, δεν ξέρω. Έχει την αίσθηση «νερατζάκι γλυκό», που, τεχνικά, είναι μεν γλυκό, αλλά δεν είναι το είδος ζάχαρης που λαχταρά ο παιδικός ουρανίσκος, θέλω να πω, χάθηκε μια σοκολάτα, ένα γαλακτομπούρεκο, ένα παγωτό;
Μπορεί να αδικεί λιγάκι τη σειρά το κλείσιμο, αλλά δεν παύει να είναι μια εξαιρετική Space opera for the masses, 9 βιβλία συνεχούς δράσης με εξαιρετικούς χαρακτήρες και όλα τα στοιχεία που κάνουν το genre απόλαυση.
Χαριτωμένο κλείσιμο του ματιού στην κατακλείδα το γεγονός πως
Spoiler
ο Έιμος ζει περισσότερο κι από την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και μάλιστα χωρίς εμφανή σημάδια της παρακμής που η δεύτερη εμφάνισε μετά τον 13ο αιώναLive lonk and prosper, May the 4th be with you, ψάχνουμε πλέον για το επόμενο Scifi franchise που θα μας εντυπωσιάσει. Δεκταί μόνο σοβαραί προτάσεις.