Take a photo of a barcode or cover
A review by pinkpassionpages
Assassin's Creed: Renaissance by Oliver Bowden
3.0
Het eerste deel in de 'Assassin's Creed' serie, genaamd Renaissance, weergeeft de uitgebreide verhaallijn van de game 'Assassin's Creed II' en delen uit 'Assassin's Creed Brotherhood'. Het verhaal van Ezio wordt uitgebreid verteld. Ideaal voor liefhebbers van de games die graag ook wat meer storyline en achtgrond informatie willen.
Overigens moet de lezer er wel rekening mee houden dat het boek geschreven is op basis van de games. Als je niet graag beschrijvend leest, dan is dit geen reeks voor jou. Elke extra wordt opsommend verteld. Vooral tijdens gevechten is dit iets of wat vervelend. Uiteindelijk wen je er als lezer wel aan, maar het vraagt enige tijd om in het verhaal te komen.
Deels heeft dit ook te maken met de schrijfstijl. De auteur heeft niet de allerfijnste manier van vertellen. Veel stukken voelen houterig aan. Ondanks dat het lijkt op gameplay zijn er wel zeer weinig emoties aanwezig. Zeker voor een game zoals AC waarin personages sterk spreken met hun gezicht en lichaam (in shortcuts).
Wat mij vooral bijbleef is hoe het verhaal raakvlakken heeft met de realiteit. In dit geval gaat het om mensen die terechtstonden voor het zijn van een assassin, maar het is sterk te vergelijken met de heksenvervolging uit diezelfde tijd. Hoewel het algemene verhaal van de wereld en de Assassin's fictie is, werd het verhaal wel mooi binnen de juiste historisch context geplaatst.
Overigens moet de lezer er wel rekening mee houden dat het boek geschreven is op basis van de games. Als je niet graag beschrijvend leest, dan is dit geen reeks voor jou. Elke extra wordt opsommend verteld. Vooral tijdens gevechten is dit iets of wat vervelend. Uiteindelijk wen je er als lezer wel aan, maar het vraagt enige tijd om in het verhaal te komen.
Deels heeft dit ook te maken met de schrijfstijl. De auteur heeft niet de allerfijnste manier van vertellen. Veel stukken voelen houterig aan. Ondanks dat het lijkt op gameplay zijn er wel zeer weinig emoties aanwezig. Zeker voor een game zoals AC waarin personages sterk spreken met hun gezicht en lichaam (in shortcuts).
Wat mij vooral bijbleef is hoe het verhaal raakvlakken heeft met de realiteit. In dit geval gaat het om mensen die terechtstonden voor het zijn van een assassin, maar het is sterk te vergelijken met de heksenvervolging uit diezelfde tijd. Hoewel het algemene verhaal van de wereld en de Assassin's fictie is, werd het verhaal wel mooi binnen de juiste historisch context geplaatst.