Take a photo of a barcode or cover
emhromp 's review for:
En wat dan liefde is
by Lisette Jonkman
emotional
funny
hopeful
inspiring
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Ken je dat gevoel, dat je al je ooit gelezen boeken 4 sterren moet gaan geven omdat je nu net uitgelezen boek beter is dan wat je ooit gelezen hebt? Nee?!? Ah dan heb je "En wat dan liefde is" vast nog niet gelezen. Geeft niks, doe maar snel.
Ik heb ongelooflijk gelachen om dit boek, en was weer verbijsterd om het niveau van geniale grapjes die uit Lisette haar brein komen.
Maar dit verwachten we tot op zekere hoogte ook wel. Ook al verbaast het me iedere keer weer.
Wat ik extra graag wil benadrukken, is dat dit boek Heel Erg Goed geschreven is. Er zit een waanzinnig mooie karakterontwikkeling in, het taalgebruik is schitterend, en er wordt links er rechts met levenswijsheden gestrooid, die op geen enkele manier als clichematig gezien zouden kunnen worden.
Wat een briljant brein heeft deze vrouw. Ongelooflijk.
Wat fantastisch dat we dit verhaal lezen vanuit commitment phobe Rozemarijn, oftewel de Nederlandse Daniel Cleaver. Ga maar eens na, hoeveel verhalen kennen we vanuit dit perspectief? Geweldig om eens in het hoofd te kruipen van zo iemand en om te zien hoeveel diepgang je haar kunt geven. Ik vond het geweldig om Rozemarijn beter te leren kennen (terwijl ik in het echte leven ontzettend geïntimideerd zou zijn door haar haha). En Mindel is toch de perfecte love interest. Pfoe ik ben een kleinnnn beetje verliefd. *Kijkt even dromerig in de verte* En Magnus is ook een SNOES, stel je toch eens voor dat je die kerel een pak mag aanmeten... *Wappert zich wat koelte toe*
Dit boek laat precies zien waarom het raar is dat feelgood niet snel voor een literaire prijs genomineerd zal worden, want wat mij betreft zou "En wat dan liefde is" prima genomineerd kunnen worden. Als Lisette een man van middelbare leeftijd was geweest en het boek er donkergrijs uit had gezien... misschien.
Ik ben zekersteweten niet iemand die overal BA achter zet, vooral ook omdat ik geen bachelor maar een masterdiploma heb, (dit grapje slaat alleen ergens op als je het boek gelezen hebt) maar als officieel literatuur wetenschapper zou ik dit boek toch graag tot beste literaire feelgood van het jaar/ooit willen uitroepen.
Ik heb ongelooflijk gelachen om dit boek, en was weer verbijsterd om het niveau van geniale grapjes die uit Lisette haar brein komen.
Maar dit verwachten we tot op zekere hoogte ook wel. Ook al verbaast het me iedere keer weer.
Wat ik extra graag wil benadrukken, is dat dit boek Heel Erg Goed geschreven is. Er zit een waanzinnig mooie karakterontwikkeling in, het taalgebruik is schitterend, en er wordt links er rechts met levenswijsheden gestrooid, die op geen enkele manier als clichematig gezien zouden kunnen worden.
Wat een briljant brein heeft deze vrouw. Ongelooflijk.
Wat fantastisch dat we dit verhaal lezen vanuit commitment phobe Rozemarijn, oftewel de Nederlandse Daniel Cleaver. Ga maar eens na, hoeveel verhalen kennen we vanuit dit perspectief? Geweldig om eens in het hoofd te kruipen van zo iemand en om te zien hoeveel diepgang je haar kunt geven. Ik vond het geweldig om Rozemarijn beter te leren kennen (terwijl ik in het echte leven ontzettend geïntimideerd zou zijn door haar haha). En Mindel is toch de perfecte love interest. Pfoe ik ben een kleinnnn beetje verliefd. *Kijkt even dromerig in de verte* En Magnus is ook een SNOES, stel je toch eens voor dat je die kerel een pak mag aanmeten... *Wappert zich wat koelte toe*
Dit boek laat precies zien waarom het raar is dat feelgood niet snel voor een literaire prijs genomineerd zal worden, want wat mij betreft zou "En wat dan liefde is" prima genomineerd kunnen worden. Als Lisette een man van middelbare leeftijd was geweest en het boek er donkergrijs uit had gezien... misschien.
Ik ben zekersteweten niet iemand die overal BA achter zet, vooral ook omdat ik geen bachelor maar een masterdiploma heb, (dit grapje slaat alleen ergens op als je het boek gelezen hebt) maar als officieel literatuur wetenschapper zou ik dit boek toch graag tot beste literaire feelgood van het jaar/ooit willen uitroepen.