Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
Het lied van de zee by A.G. Slatter
4.0
Ik heb op sommige momenten echt geen ruggengraat. Als ik een mooie speciale editie zie, vind ik het enorm moeilijk en soms zelfs onmogelijk om een boek niet te kopen. Toen dit boek uitkwam, kon ik het dan ook niet laten liggen. Vervolgens heeft het uiteraard wel een hele tijd ongelezen in de kast gestaan. Het lot van veel boeken in mijn boekenkast. Maar, afgelopen week zag ik dat het boek op Kobo plus stond en ik zocht nog iets nieuws om te lezen voor het slapen gaan.
Vanaf de proloog zoog dit verhaal me mee. Dit is zo'n verhaal dat niet per definitie om een groots plot draait. Dit verhaal draait om de verhalen, de legendes, de wereld en de sfeer. De hoofdpersoon, die uit een lastige situatie wegvlucht om haar ouders te gaan zoeken, vormt eigenlijk slechts de rode draad die alle andere elementen van het verhaal met elkaar verbindt. Maar dit verhaal verveelde geen moment en hield zelfs lang na de laatste bladzijde mijn aandacht nog vast.
Dat komt vooral omdat de schrijfstijl zo ongelooflijk goed past bij het verhaal dat verteld wordt. De emoties van de personages worden niet enorm goed uitgediept. Belangrijke gebeurtenissen worden verteld, maar niet altijd doorleeft. Normaal erger ik me daar aan, maar hier paste het. In een sprookje en in een legende wordt ook niet elk detail verteld. Het gaat om de magie, om de sfeer, om het geheel. En dus was de schrijfstijl ook sprookjesachtig.
Het einde voelde daarnaast heel bevredigend. Hoewel het niet om het verhaal zelf draait, voelt de reis en ontwikkeling van de hoofdpersoon wel heel afgerond aan. We leren haar kennen in een situatie waar ze al haar hele leven in zit, we zien die situatie veranderen, we zien haar weglopen, we zien haar een heleboel familiegeheimen ontrafelen, ze rekent af met elk los eindje in haar geschiedenis en uiteindelijk vindt ze haar plekje in de wereld.
Ik ga zeker meer boeken van deze auteur lezen!
Vanaf de proloog zoog dit verhaal me mee. Dit is zo'n verhaal dat niet per definitie om een groots plot draait. Dit verhaal draait om de verhalen, de legendes, de wereld en de sfeer. De hoofdpersoon, die uit een lastige situatie wegvlucht om haar ouders te gaan zoeken, vormt eigenlijk slechts de rode draad die alle andere elementen van het verhaal met elkaar verbindt. Maar dit verhaal verveelde geen moment en hield zelfs lang na de laatste bladzijde mijn aandacht nog vast.
Dat komt vooral omdat de schrijfstijl zo ongelooflijk goed past bij het verhaal dat verteld wordt. De emoties van de personages worden niet enorm goed uitgediept. Belangrijke gebeurtenissen worden verteld, maar niet altijd doorleeft. Normaal erger ik me daar aan, maar hier paste het. In een sprookje en in een legende wordt ook niet elk detail verteld. Het gaat om de magie, om de sfeer, om het geheel. En dus was de schrijfstijl ook sprookjesachtig.
Het einde voelde daarnaast heel bevredigend. Hoewel het niet om het verhaal zelf draait, voelt de reis en ontwikkeling van de hoofdpersoon wel heel afgerond aan. We leren haar kennen in een situatie waar ze al haar hele leven in zit, we zien die situatie veranderen, we zien haar weglopen, we zien haar een heleboel familiegeheimen ontrafelen, ze rekent af met elk los eindje in haar geschiedenis en uiteindelijk vindt ze haar plekje in de wereld.
Ik ga zeker meer boeken van deze auteur lezen!