Scan barcode
A review by ellensboekenleven
De jongen die iedereen laat lachen by Helen Rutter
5.0
Wat een heerlijk boek was dit om te lezen. Ik heb enorm genoten van dit boek en van Billie en meneer Osho.
Billie stottert en hij vindt dit vreselijk. Hij begint op de middelbare school en heeft zich voorgenomen dat hij niet praat totdat hij niet meer stottert. Wat moeten de anderen zo niet van hem denken?
Dit boek geeft heel goed weer hoe spannend het is voor leerlingen om naar een nieuwe school te gaan, helemaal als zij denken dat er iets mis met hen is. Je wordt heel mooi meegenomen in de gedachtegang van Billie en dit vond ik persoonlijk heel prettig en interessant om te lezen. Het is heerlijk om te lezen hoe heerlijk naïef jongere ‘kinderen’ en tieners nog zijn. Dit heeft de schrijfster heel mooi overgebracht.
Ik vond de verhaallijn ook heel mooi en origineel. Je ziet niet vaak in boeken dat de hoofdpersoon een bepaalde ‘aandoening’ heeft. In dit geval dus een stotter. Daarbij is het heel mooi en natuurlijk verweeft in het boek. Het blijft consequent terugkomen en heeft een grote invloed op het karakter van Billie, maar ook op zijn gedrag.
Dit boek heeft mij ook inspiratie gegeven hoe ik zelf als leerkracht (en persoon) zou willen zijn. Meneer Osho vind ik namelijk een geweldig karakter. Hij maakt bepaalde opmerkingen naar Billie toe waarbij ik echt dacht: ‘wow, zo moet je inderdaad met leerlingen omgaan.’
Dit was echt een heel fijn en prettig boek om te lezen. Daarbij heeft het boek mij ook echt meerdere keren hardop aan het lachen gemaakt! Ik zou dit boek later zeker in mijn groep 7 of 8 in de boekenkast zetten en voorlezen. Ik denk dat je hiermee hele mooie gesprekken kan hebben met de leerlingen.
Billie stottert en hij vindt dit vreselijk. Hij begint op de middelbare school en heeft zich voorgenomen dat hij niet praat totdat hij niet meer stottert. Wat moeten de anderen zo niet van hem denken?
Dit boek geeft heel goed weer hoe spannend het is voor leerlingen om naar een nieuwe school te gaan, helemaal als zij denken dat er iets mis met hen is. Je wordt heel mooi meegenomen in de gedachtegang van Billie en dit vond ik persoonlijk heel prettig en interessant om te lezen. Het is heerlijk om te lezen hoe heerlijk naïef jongere ‘kinderen’ en tieners nog zijn. Dit heeft de schrijfster heel mooi overgebracht.
Ik vond de verhaallijn ook heel mooi en origineel. Je ziet niet vaak in boeken dat de hoofdpersoon een bepaalde ‘aandoening’ heeft. In dit geval dus een stotter. Daarbij is het heel mooi en natuurlijk verweeft in het boek. Het blijft consequent terugkomen en heeft een grote invloed op het karakter van Billie, maar ook op zijn gedrag.
Dit boek heeft mij ook inspiratie gegeven hoe ik zelf als leerkracht (en persoon) zou willen zijn. Meneer Osho vind ik namelijk een geweldig karakter. Hij maakt bepaalde opmerkingen naar Billie toe waarbij ik echt dacht: ‘wow, zo moet je inderdaad met leerlingen omgaan.’
Dit was echt een heel fijn en prettig boek om te lezen. Daarbij heeft het boek mij ook echt meerdere keren hardop aan het lachen gemaakt! Ik zou dit boek later zeker in mijn groep 7 of 8 in de boekenkast zetten en voorlezen. Ik denk dat je hiermee hele mooie gesprekken kan hebben met de leerlingen.