Take a photo of a barcode or cover
A review by runnerjules
De slager van Klein Birma by Håkan Nesser
4.0
"De slager van Klein Birma" is het vijfde en laatste deel in de inspecteur Barbarotti-reeks van Håkan Nesser; een geweldige reeks waarin Nesser ons niet alleen telkens opnieuw trakteerde op spannende verhalen met onverwachte plotwendingen, maar vooral op een intrigerend hoofdpersonage (Barbarotti dus) en zijn entourage. Wordt in elk boek een ander misdrijf opgelost, krijgen we doorheen de hele reeks een veel beter zicht op de persoon Barbarotti, zijn liefdes en zijn angsten, zijn gedachten, zijn plannen en zijn wensen en zelfs ook zijn bijzondere band met God.
Dat dit laatste deel een soort van sluitstuk zou vormen komt dan ook niet helemaal onverwacht. Los van het misdrijf in dit boek, gebeuren er voor Barbarotti zelf vrij ingrijpende zaken die zijn doorzettingsvermogen en levenskracht op de proef stellen. Dit leidt, net zoals in vorige boeken van Nesser, tot heel diepe persoonsbeschrijvingen die ver tot in de onderste lagen van de ziel gaan. Een kracht die terugkomt in vele van Nessers boeken: de mate om zich helemaal in te leven in personen en tot het diepste van hun emoties en karaktertrekken te gaan. Prachtig gewoon. Voor Barbarotti lijkt de cirkel nu rond, een hoofdstuk afgesloten, een nieuw kan beginnen. Hierin ligt meteen ook de kracht van dit laatste boek. Een subliem sluitstuk voor wat Barbarotti betreft.
Voor wat het plot zelf betreft vond ik het deze keer een beetje minder. Door de ingrijpende gebeurtenis in zijn leven wordt Barbarotti op een cold case gezet: in 2007 verdween een man nadat hij met zijn brommertje de Aftonbladet was gaan kopen. De brommer werd teruggevonden, de man nooit. Het politieonderzoek destijds maar halfslachtig gevoerd wegens gebrek aan een lijk. Maar pittig detail: de man in kwestie woonde samen met Ellen, of nog, met "de slager van klein Birma". Zij werd zoveel jaren eerder tot een tiental jaar celstraf veroordeeld wegens de dood op haar man Harry, die haar en haar zoon mishandelde. Ze vermoordde hem koelbloedig en sneed hem nadien in stukken (vandaar de bijnaam). Sloeg de slager van Klein Birma opnieuw toe? Barbarotti gaat in oude sporen wroeten en hoewel het hem lijkt alsof hij met arbeidstherapie bezig is eerder dan met echt politiewerk, komt hij uiteindelijk toch tot een conclusie die lijkt te kloppen.
Wat sterk is aan dit verhaal zijn de motieven van de dader(s), het thema van het verhaal (huishoudelijk geweld) en het feit dat we afwisselend de stem van Barbarotti lezen dan wel deze van de slager van klein Birma zelf. Heel origineel.
Wat minder sterk overkwam was de manier waarop Barbarotti tot zijn conclusie kwam. Deze was grotendeels gebaseerd op speculaties (die juist bleken, maar toch…) en niet op feiten. Bovendien werden een aantal elementen bovengehaald, zoals de verwijzingen naar meneer Roos uit het derde boek uit de reeks (het nut ???) of zijn vriend Axel die plots weer opduikt uit het niets, zonder dat deze enige bijdrage leveren aan het verhaal. Een beetje slordig.
Maar alles tezamen genomen opnieuw een indrukwekkend boek van Nesser en een mooi slot van de reeks. 4 welverdiende sterren!
Dat dit laatste deel een soort van sluitstuk zou vormen komt dan ook niet helemaal onverwacht. Los van het misdrijf in dit boek, gebeuren er voor Barbarotti zelf vrij ingrijpende zaken die zijn doorzettingsvermogen en levenskracht op de proef stellen. Dit leidt, net zoals in vorige boeken van Nesser, tot heel diepe persoonsbeschrijvingen die ver tot in de onderste lagen van de ziel gaan. Een kracht die terugkomt in vele van Nessers boeken: de mate om zich helemaal in te leven in personen en tot het diepste van hun emoties en karaktertrekken te gaan. Prachtig gewoon. Voor Barbarotti lijkt de cirkel nu rond, een hoofdstuk afgesloten, een nieuw kan beginnen. Hierin ligt meteen ook de kracht van dit laatste boek. Een subliem sluitstuk voor wat Barbarotti betreft.
Voor wat het plot zelf betreft vond ik het deze keer een beetje minder. Door de ingrijpende gebeurtenis in zijn leven wordt Barbarotti op een cold case gezet: in 2007 verdween een man nadat hij met zijn brommertje de Aftonbladet was gaan kopen. De brommer werd teruggevonden, de man nooit. Het politieonderzoek destijds maar halfslachtig gevoerd wegens gebrek aan een lijk. Maar pittig detail: de man in kwestie woonde samen met Ellen, of nog, met "de slager van klein Birma". Zij werd zoveel jaren eerder tot een tiental jaar celstraf veroordeeld wegens de dood op haar man Harry, die haar en haar zoon mishandelde. Ze vermoordde hem koelbloedig en sneed hem nadien in stukken (vandaar de bijnaam). Sloeg de slager van Klein Birma opnieuw toe? Barbarotti gaat in oude sporen wroeten en hoewel het hem lijkt alsof hij met arbeidstherapie bezig is eerder dan met echt politiewerk, komt hij uiteindelijk toch tot een conclusie die lijkt te kloppen.
Wat sterk is aan dit verhaal zijn de motieven van de dader(s), het thema van het verhaal (huishoudelijk geweld) en het feit dat we afwisselend de stem van Barbarotti lezen dan wel deze van de slager van klein Birma zelf. Heel origineel.
Wat minder sterk overkwam was de manier waarop Barbarotti tot zijn conclusie kwam. Deze was grotendeels gebaseerd op speculaties (die juist bleken, maar toch…) en niet op feiten. Bovendien werden een aantal elementen bovengehaald, zoals de verwijzingen naar meneer Roos uit het derde boek uit de reeks (het nut ???) of zijn vriend Axel die plots weer opduikt uit het niets, zonder dat deze enige bijdrage leveren aan het verhaal. Een beetje slordig.
Maar alles tezamen genomen opnieuw een indrukwekkend boek van Nesser en een mooi slot van de reeks. 4 welverdiende sterren!