A review by ginnekenamber
Kristin Lavransdatter, I: The Wreath by Sigrid Undset

5.0

Dit boek is me aangeraden door een vriendin vlak voor de omstandigheden zodanig veranderde dat we niet meer naar buiten mochten. Ik heb er voor mijn doen dus behoorlijk lang over gedaan. Toch was het zo dat hoe verder ik kwam, hoe slechter ik het weg kon leggen. Dat komt vooral omdat alle personages zo echt doen voorkomen én alle emoties buitengewoon goed beschreven zijn. Daarnaast doet het boek niet onder voor een hedendaags verhaal.

Wie denkt dat het leven vroeger makkelijker en/of overzichtelijker was, krijgt het tegendeel te zien en wordt meegevoerd in het leven van Kristin, wiens emoties en gedachtegangen zo echt beschreven zijn dat ik nu het gevoel heb dat ik haar heb leren kennen en ik soms kon vergeten dat het fictie was.

Kristin groeit op in de bergen en wordt verliefd op Arne, de buurjongen met wie ze lang is opgegroeid. Maar Arne wordt vermoord door een andere dorpsgenoot en zo wordt voor het eerst haar hart gebroken. Haar ouders hebben een zwaar leven, ze heeft nog een gehandicapt zusje.

Als ze door haar vader wordt beloofd aan Simon, stemt ze daar in eerste instantie mee in, totdat ze een jaar naar de stad verhuisd en verliefd wordt op een andere jongen. Nu moet ze zowel tegen haar verloofde als tegen haar vader zeggen dat ze eigenlijk iemand anders ziet zitten, maar deze ander is eigenlijk niet echt beschikbaar.

Het is een trilogie en aan het eind van het boek is Kristin ongeveer 18 jaar oud, dus ik ben benieuwd hoe het verder gaat...