A review by gijshuppertz
No Longer Human by Osamu Dazai

3.0

No Longer Human (人間失格, Ningen Shikkaku) van Osamu Dazai uit 1948. De afgelopen tijd heb ik redelijk wat boeken gelezen die mij intrigeerde, maar waar ik moeite mee had om ze door te komen. Dit boek is er daar een van. Osamu Dazai, een man uit een welvarende familie die na de zelfmoord van zijn idool Ryūnosuke Akutagawa in een neerwaardse spiraal terecht kwam. Meerdere pogingen tot zelfmoord, hevig alcohol en drugs gebruik. Meerdere werken heeft hij echter wel kunnen schrijven, waaronder dit werk, zijn laatste werk. Na de laatste publicatie van No Longer Human heeft Osamu Dazai zijn laatste poging tot zelfmoord ondernomen, succesvol. Dit boek leest dan ook als een autobiografie (hoewel dit het niet is), we worden meegenomen vanaf de jongensjaren tot het einde en zien hoe verschillende gebeurtenissen het hoofdpersonage uiteindelijk gevormd hebben tot een jongeman die het leven ervaart als een theater waar hij altijd zijn masker moet dragen en behoort te acteren. Het is een zwaar boek, maar met de gedachten aan de schrijver in ons achterhoofd maakt dit boek een heel intrigerend en bijzonder verhaal.

Voor een volledige analyse; https://youtu.be/t-7faSyQv2U