A review by loath
Sis by Miguel de Unamuno

5.0

Ön söz de dahil bolca altını çizdiğim, notlar aldığım bir kitap oldu.

Romanın -pardon nivolanın- kendi kendine göndermeler yaparak bir alıntıyı başka bir bölümde daha da oturtarak tekrarı çok güzeldi. Böylece yazılan hiçbir şey öylesine yazılmamış dedirtti. Keza karakterimiz biriyle sohbet ettikten sonra başka biriyle ettiği sohbetlerin birbirini tamamlaması, birbirleriyle bağlantılı sohbetler olması kitabın dolu dolu olduğunun göstergesi.

Ön sözde de yapılacağı belirtildiği üzere, Unamuno birçok şeyi karıştırmış, özellikle sonlara doğru metafizik, din göndermeleri zihnimde düşünceler zincirine sebep oldu. Dolayısıyla sonlara doğru birkaç bölüm sindire sindire tekrar okunmalı, beyin yakan bölümlerdi. Ya da kişinin kendinden, kendi bilgi birikiminden anladığı kadarıyla yorumlar katabileceği mi demeliyim?

Dipnot: Sis'i iki kere/katı okumuş gibi düşünebilirim çünkü HAY çevirisi içime sinmediği için iki farklı çeviriden kıyaslayarak okudum. (163. sayfadan sonrası HAY çevirisi çünkü iki çeviriden okumak yordu ve sona doğru hızlandığı için akıcı bir şekilde okumak istedim. Geri dönüp Behçet Necatigil çevirisini okuyacağım deyip hala okumadım ama belki okuyabilirim ileride.)