piiman 's review for:

Deniz Deniz by Iris Murdoch

---

iris murdoch’un daha önceki kitaplarında gördüğüm ve sevdiğim ironi dozu yüksek trajediyi bu kitapta pek fazla göremedim, hatta bir ara kısaca göz attığım yemek tariflerine tekrar dönüp daha dikkatli okumayı düşündüğüm bile oldu: acaba o ana yemeğin yanına yakışan şeyin haşlanmış soğan olduğunu söylerken ironi mi yapıyordu? yorumları okuyunca fark ettim o incelikli ironiyi: yaş kemale erince dinginleşmeyi uman ve hiçbir şekilde kemale erme emaresi göstermeyen ihtiyarın hayatının hiç planlamadığı halde sirke dönmesi ironisi, başta çizdiği otoportresinden fersah fersah uzakta oluşu. hay allah ya, sanırım olayların gidişatı romanın baş kısmındaki uzun uzadıya betimlemeleri unutturmuş ve ben hâlâ öküz altında buzağı aramışım. hâlâ bir şeyler eksik kaldı, sanırım ne olursa olsun bir şaşırtmaca bekliyordum sonunda. şaşırtmaca yaptığı şey, iyi anlamda sürprizin olmaması oldu galiba.
sanırım zamanı gelmemiş kitabın benim için, birkaç sene sonra tekrar okuyup yorumlayabilirim inşallah, yahut