rosie_zzzz 's review for:

Agnes Grey by Anne Brontë

3.0

---

کتاب ساده و بی‌شیله‌پیله و بی‌ماجرایی بود که می‌شد در یک نشست خوندش. داستانِ اگنس گری رو قراره بخونیم، دختر یک کشیش که برای کسب تجربه و استقلال و البته کمک به درآمد خانواده، تصمیم می‌گیره معلم سرخانه بشه. کتاب مثل دفتر خاطرات اگنس می‌مونه و در تمام متن اگنس خواننده رو مخاطب قرار می‌ده و از این‌که کسی نوشته‌هاش رو می‌خونه آگاهه؛ و حتی یک بار خودش رو قایم می‌کنه و می‌گه که این فکری که نصفه بیان شد حتی برای شما هم روا نیست و فقط بین منه و فرشتگان آسمان.

راوی لحنی بسیار قضاوت‌گر داره و شخصیت‌ها (شاگردها و کارفرماهاش) رو سیاه و سفید می‌بینه. در بیشتر متن آدم حس می‌کنه داره غرغرهای دوستش رو گوش می‌ده؛ چون واقعاً متن به زحمت فراتر از غرغرهای یه معلم کم‌تجربه می‌ره. راوی همچنین به‌شدت مذهبیه - البته نسبت به شرایطش و دختر کشیش بودنش طبیعیه - ولی خب یه‌کم زیادی درباره دین و خدا و توکل و فضیلت‌های مذهبی وراجی می‌کنه و آیه‌های انجیل رو می‌پرونه.

ابلهانه است آرزو کردن زیبایی. آدمهای عاقل نه برای خودشان چنین آرزویی میکنند و نه در دیگران به آن اهمیت میدهند اگر ذهن آدمی پرورش یافته باشد و دلش هم صاف و مشتاق، دیگر سر و وضع ظاهر چه اهمیتی دارد.
این را معلمها از دوره کودکی به ما می‌گویند. ما هم به کودکان خودمان همین را میگوییم عاقلانه و درست هم هست، ولی آیا چنین عقایدی پشتوانه عملی و تجربی هم دارند؟
همه ما چیزهایی را که لذت بخش هستند دوست داریم و چه چیز لذت بخش تر از صورت زیبا؟... لااقل هنگامی که صاحب چنین صورتی به کسی ضرر نمی رساند. دخترکی پرنده اش را دوست دارد... چرا؟... چون زندگی میکند و احساس دارد، چون بی پناه و معصوم است. وزغ هم زندگی میکند و احساس دارد و بی پناه و معصوم هم هست. دخترک البته وزغ را نمی آزارد اما او را مثل پرنده دوست نمی دارد چون پرنده شکل و شمایل قشنگی دارد، پرهای نرم و چشمهای تیز و با حالت. اگر زنی زیبا و مهربان باشد، به سبب هر دو حُسنش تحسین میشود اما بیشتر آدمها او را به سبب زیبایی اش بیشتر تحسین میکـ کنند تا مهربانی‌اش. اگر هم زشت و نامهربان باشد، زشتی اش را گناه کبیره تلقی میکنند چون از نظر آدمهای معمولی این زشتی آزاردهنده است. اگر زیبا نباشد و خوش قلب باشد و بی سر و صدا و گوشه گیر هم باشد هیچ کس از خوش قلبی اش خبردار نمی شود بجز نزدیکانش.... بقیه معمولاً نظر مساعدی دربارۀ افکار و اخلاقش پیدا نمیکنند و خود را محق هم میدانند چون به غریزه از کسی که طبیعت به او ظلم کرده بدشان می آید. برعکس است اوضاع زنی که ظاهر فرشته وارش دل ظالمش را پنهان میدارد یا حتی جذابیت کاذب و فریبنده‌ای میدهد به عیبها و ضعفهایی که در آدم معمولی اصلاً قابل تحمل نیست.