A review by dream_mmdi
جنایت و مکافات by Fyodor Dostoevsky, مهری آهی

5.0

خلاصه که آقای داستایفسکی میخواهد بگوید که عشق نجات بخش است. و بعد هم دین . شاید هم اول دین نجات بخش است و بعد عشق . و در نهایت، رستگاری حقیقی با پذیرش خطاهای خود امکان پذیر است.
منهم قبول دارم ما خودمان شپش ایم . کوچک، پست، حقیر و بی‌ارزش. دانستن این موضوع به درک ما از هستی و جهان‌بینی‌مان و متعاقبا کردارمان جهت میدهد .ولی در مورد تاثیرش روی کیفیت زندگی اصلا مطمعن نیستم.
آقای داستایفسکی میگوید قدر لحظه را بدانیم . در حالیکه یکدست جام باده است و یکدست زلف یار، به مرگ هم فکر کنیم. اما همچنان به زندگی چنگ بزنیم. اینها را به روش خودش می‌گوید. حرفهایش خیلی عارفانه ‌اس و آدم را یاد واعظان مذهبی می‌اندازد. آدم های داستانش هم دیوانه ام می‌کنند. زیادی احمق اند. یا زیادی فیلسوف. اما با منطق بی‌نقصی کنار هم چفت شده اند. همه چیز به شکل مشکوکی بی‌نقص است. داستان و پیام اخلاقی اش،همه باهم چیزی هستند که بايد باشند و می‌توانند از این کتاب، کتاب مقدس تازه ای بسازند .