You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
amartinios 's review for:
Een lied voor Achilles
by Madeline Miller
adventurous
emotional
hopeful
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Het gebeurt niet vaak dat ik zó emotioneel door een boek geraakt wordt. Dat ik zo compleet inleef in een boek, in een personage. Misschien is het omdat we alles ervaren door Patroclus' ogen, zelfs na zijn dood (geen spoiler voor zij die bekend zijn met de Ilias), maar ik kon me zeer intiem met Patroclus identificeren. Voelde wat hij voelde, dacht wat hij dacht, leed zoals hij leed, gelukkig was zoals hij gelukkig was. Wetende hoe de Trojaanse oorlog verloopt en wat er zou gaan gebeuren maakte alles nog verdrietiger.
Een van de elementen waar ik me als Helleens polytheïst zijnde meer ambigu over voel, is hoe de Godin Thetis wordt neergezet. Wreed, en in het bijzonder een diepe haat koesterend tegenover Patroclus, eerder dan als liefhebbende moeder die probeert haar zoon te beschermen. Alhoewel ik wel moet toegeven dat het goed past binnen het verhaal, en het einde, waar zij het is die Patroclus eindelijk de rust geeft en naar de Onderwereld laat gaan en zo toelaat dat hij herenigd wordt met Achilles door zijn naam op het monument van Achilles te schrijven, is een bitterzoete en ongelofelijk passend einde voor dit relaas. Hoewel het me wel dwarszit dat ze er niet op gewezen werd dat ze zelf een voorspelling aan Achilles had meegegeven dat voor er twee jaar om zouden zijn de "Beste der Myrmidonen" zou sneuvelen, en dat hoewel dit passend zou zijn voor Achilles, Achilles nog zou leven om het te zien. Dat de "Beste der Myrmidonen" Patroclus was, degene die zij zo verachtte en te min vond voor haar zoon. Zonde dat dit niet meer ter sprake kwam na Patroclus' dood.
En ook de oude Grieken zelf konden de Goden in zulke negatieve termen beschrijven; Homeros zelf is nogal laatdunkend over Ares, bijvoorbeeld, in de Ilias. Maar aan de andere kant, dat zijn werken door mensen die geloofden in deze Goden, wat voor Madeline Miller niet gezegd kan worden. Desondanks voel ik niet dat ze Thetis of enige van de Goden schreef om hen in een kwaad daglicht te stellen, maar dat zij hen werkelijk neerzet op een manier consistent met hoe deze Goden vererende Oud-Griekse dichters dat deden.
Ik ben zeer dankbaar aan Miller omdat ze dit verhaal heeft geschreven, en zo toegewijd was om een goed verhaal te vertellen over de liefde tussen Achilles en Patroclus. Tien jaar kostte het haar, toepasselijk gelijk aan de duur van de Trojaanse Oorlog. Ik apprecieer ook dat ze de situatie van vrouwen, slaven, oorlog, zucht naar roem, de gruwelen van oorlog, enz., niet verbloemd, en dat ze het Oude Griekenland ook niet voorstelt als één of ander holebi paradijs, zoals soms gedaan wordt.
Dit is een simpelweg prachtige hertelling van de Trojaanse oorlog en de gebeurtenissen die in de aanloop daarvan kwamen door de ogen van Patroclus, de geliefde van Achilles.
En ook de oude Grieken zelf konden de Goden in zulke negatieve termen beschrijven; Homeros zelf is nogal laatdunkend over Ares, bijvoorbeeld, in de Ilias. Maar aan de andere kant, dat zijn werken door mensen die geloofden in deze Goden, wat voor Madeline Miller niet gezegd kan worden. Desondanks voel ik niet dat ze Thetis of enige van de Goden schreef om hen in een kwaad daglicht te stellen, maar dat zij hen werkelijk neerzet op een manier consistent met hoe deze Goden vererende Oud-Griekse dichters dat deden.
Ik ben zeer dankbaar aan Miller omdat ze dit verhaal heeft geschreven, en zo toegewijd was om een goed verhaal te vertellen over de liefde tussen Achilles en Patroclus. Tien jaar kostte het haar, toepasselijk gelijk aan de duur van de Trojaanse Oorlog. Ik apprecieer ook dat ze de situatie van vrouwen, slaven, oorlog, zucht naar roem, de gruwelen van oorlog, enz., niet verbloemd, en dat ze het Oude Griekenland ook niet voorstelt als één of ander holebi paradijs, zoals soms gedaan wordt.
Dit is een simpelweg prachtige hertelling van de Trojaanse oorlog en de gebeurtenissen die in de aanloop daarvan kwamen door de ogen van Patroclus, de geliefde van Achilles.
Content Warnings
Graphic: Death, Misogyny, Sexism, Sexual violence, Slavery, Violence, Blood, Grief, War