Take a photo of a barcode or cover
alleseter 's review for:
Als op een winternacht een reiziger
by Italo Calvino
'Als op een winternacht een reiziger' is een roman over lezen. Het begint intrigerend, met jijzelf als hoofdpersoon en een prachtige beschrijving hoe je een boek uitzoekt in een boekwinkel. Maar snel houdt de roman op en begint er een zoektocht naar de rest van het verhaal, waarin de lezer steeds op andere boeken stuit, en op een lezeres, die er in de jij-vorm helaas maar bekaaid vanaf komt. Wanneer zij in de tweede persoon wordt aangesproken, heeft ze al een naam en een woning, terwijl de lezer blanco genoeg blijft om jou te zijn.
Calvino borduurt in deze roman voort op Borges (zie [b:The Aleph and Other Stories|5787|The Aleph and Other Stories |Jorge Luis Borges|https://d.gr-assets.com/books/1386925374s/5787.jpg|2707897]) en brengt een heel stel niet-bestaande boeken ten tonele, waarbij de vermenging van schijn en werkelijkheid een belangrijke rol speelt (zie ook Borges' verhaal 'de loterij van Babylonië'). In tegenstelling tot Borges krijgen we bij Calvino de boekfragmenten zelf ook te lezen. En hoewel Calvino een groot schrijver is en elk fragment op zichzelf interessant, maken deze passages het boek nogal vermoeiend, omdat het 'verhaal' steeds wordt onderbroken door weer een ander verhaal. Het hoofdverhaal zelf wordt ook steeds absurder en pas in het laatste hoofdstuk pakt Calvino weer de draad van het begin op en is het boek weer terug een roman over lezen.
Het moge duidelijk zijn dat 'Als op een winternacht een reiziger' een experimenteel boek is. Het experiment is niet helemaal geslaagd en de roman mist de poëzie van bijv. 'Palomar'([b:Mr Palomar|60106|Mr Palomar|Italo Calvino|https://d.gr-assets.com/books/1360576065s/60106.jpg|2678548]) of 'De onzichtbare steden' ([b:Invisible Cities|9809|Invisible Cities|Italo Calvino|https://d.gr-assets.com/books/1388395463s/9809.jpg|68476]). Gelukkig is Calvino een te groot schrijver om het boek een mislukkig te kunnen noemen.
Calvino borduurt in deze roman voort op Borges (zie [b:The Aleph and Other Stories|5787|The Aleph and Other Stories |Jorge Luis Borges|https://d.gr-assets.com/books/1386925374s/5787.jpg|2707897]) en brengt een heel stel niet-bestaande boeken ten tonele, waarbij de vermenging van schijn en werkelijkheid een belangrijke rol speelt (zie ook Borges' verhaal 'de loterij van Babylonië'). In tegenstelling tot Borges krijgen we bij Calvino de boekfragmenten zelf ook te lezen. En hoewel Calvino een groot schrijver is en elk fragment op zichzelf interessant, maken deze passages het boek nogal vermoeiend, omdat het 'verhaal' steeds wordt onderbroken door weer een ander verhaal. Het hoofdverhaal zelf wordt ook steeds absurder en pas in het laatste hoofdstuk pakt Calvino weer de draad van het begin op en is het boek weer terug een roman over lezen.
Het moge duidelijk zijn dat 'Als op een winternacht een reiziger' een experimenteel boek is. Het experiment is niet helemaal geslaagd en de roman mist de poëzie van bijv. 'Palomar'([b:Mr Palomar|60106|Mr Palomar|Italo Calvino|https://d.gr-assets.com/books/1360576065s/60106.jpg|2678548]) of 'De onzichtbare steden' ([b:Invisible Cities|9809|Invisible Cities|Italo Calvino|https://d.gr-assets.com/books/1388395463s/9809.jpg|68476]). Gelukkig is Calvino een te groot schrijver om het boek een mislukkig te kunnen noemen.