Take a photo of a barcode or cover
robin_luna 's review for:
Vertrouw me
by Tahereh Mafi
ja toch wel een dikke 4 sterren.
I love my girl Tahereh, want dit boek eindigde toch ook wel echt lekker zeg. heb ik er veel op aan te merken? dat ook, maar voor nu glimlach ik en grinnik ik en kijk ik naar de toekomst.
waar de eerste helft van het boek vrij zeurderig was en weinig actie bevatte, kreeg je ook veel van de karakters mee. ik voelde wel enig afkeer voor de enorme uitbarstingen van adam, die er voor bedoeld waren hem slecht af te schilderen. toch zie ik wel in dat julliette gegroeid is, sterker is, meer zichzelf is, en dat zij en adam misschien inderdaad niet endgame waren.
maar Warner? please, die man vond ik vager worden met de minuut, met wat punten aan het einde van het boek die ik niet helemaal in character vond voor hem.
daarnaast voelde taherehs schrijfstijl soms echt wat teveel voor het goede, op de slechte manier. want zodra ik 3 keer een zin moet lezen en daarna nóg denk van, wat staat hier nou in godsnaam?, dan ben je me kwijt.
ja het is heel mooi, en ja het mag er wel zijn, maar voor dit deel in de reeks was het niet echt nodig, wat misschien ook te zien is aan de afwezige doorstrepingen.
al met al genoten, vooral van de 2e helft van het boek. slacht.
I love my girl Tahereh, want dit boek eindigde toch ook wel echt lekker zeg. heb ik er veel op aan te merken? dat ook, maar voor nu glimlach ik en grinnik ik en kijk ik naar de toekomst.
waar de eerste helft van het boek vrij zeurderig was en weinig actie bevatte, kreeg je ook veel van de karakters mee. ik voelde wel enig afkeer voor de enorme uitbarstingen van adam, die er voor bedoeld waren hem slecht af te schilderen. toch zie ik wel in dat julliette gegroeid is, sterker is, meer zichzelf is, en dat zij en adam misschien inderdaad niet endgame waren.
maar Warner? please, die man vond ik vager worden met de minuut, met wat punten aan het einde van het boek die ik niet helemaal in character vond voor hem.
daarnaast voelde taherehs schrijfstijl soms echt wat teveel voor het goede, op de slechte manier. want zodra ik 3 keer een zin moet lezen en daarna nóg denk van, wat staat hier nou in godsnaam?, dan ben je me kwijt.
ja het is heel mooi, en ja het mag er wel zijn, maar voor dit deel in de reeks was het niet echt nodig, wat misschien ook te zien is aan de afwezige doorstrepingen.
al met al genoten, vooral van de 2e helft van het boek. slacht.