boleuzia 's review for:

The Sweet Smell of Psychosis: A Novella by Will Self

3.0

---

Geïllustreerde novelle van Brits societyfiguur Will Self, en meteen ook het eerste dat ik van hem las. Door de verwijzing naar 50s classic The Sweet Smell Of Success meteen al een mediasatire, maar dan van de vunzige soort. Richard Hermes is een van de vele pseudo-journalisten die in een smerig, zondenrijk Londen aan de kost geraakt zijn en zich binnen probeert te charmeren in het kliekje vleeszakken rond tv-persoonlijkheid (oxymoron-alarm) Bell, een clubje hielenlikkers dat zich op regelmatige tijdstippen te buiten gaat aan zelfbevlekkend gebral en buitensporige cocaïneconsumptie en als een legertje fanatieke slijmjurken dingt naar de gratie van de meester. Geen idee wie model stond voor dit zootje shitheads, maar voor degenen die in het egocircus van de media werken zal het vast wel een hogere herkenbaarheidsfactor hebben. Ondanks de lullige naïviteit van het hoofdpersonage is het boekje zo misantropisch, nihilistisch en haatdragend dat het ronduit groteske proporties aanneemt, waarbij geen enkel personage gespaard blijft, of het nu gaat over ’s mans overste (“(…) a succesful anorexic in her forties who turned out to be a glove fetishist”) of Ursula, sekscolumniste en tevens het geïdealiseerde stuk vlees dat Hermes adoreert. Bell is het middelpunt van het clubje én van het boek en het is naar deze biseksuele kuttekop dat Hermes gezogen wordt in concentrische cirkels. De zwart/wit-illustraties van Martin Rowson zijn al even lelijk en goor als het verhaal: carnavalesk vervormde gezichten met manisch uitpuilende ogen, fallisch uitgestoken tongen en een druipende penis vervolledigen het gortige plaatje. Amusant zo lang je erin bezig bent en verpakt in taal als energieke forsbollerij, al dringt achteraf het besef door dat er inhoudelijk geen bal te beleven valt met deze vuile hoop drek. (***)