Scan barcode
A review by rowievdvliet
Dit gaat niet over grasmaaien by Ellen Deckwitz
5.0
Soms doe ik verzoenpogingen met Nederlandse literatuur. Over het algemeen grijpt het mij minder dan Engels, maar als ik boeken zoals dit lees weet ik dat dat iets is wat ik vooral zelf in stand houd. Niet alles vind ik mooi, maar dat hoeft ook niet en vaak ligt het ook aan je stemming.
Ik denk dat die hang naar Engels nog steeds afstamt van het gevoel er niet bij te horen als tiener. En ook het feit dat fantasy gewoon een stuk knulliger klinkt in mijn eigen taal. Maar dit laat zien dat er zoveel moois is als je ervoor openstaat en dat die zoektocht juist onderdeel is van het leesplezier. Een leessmaak blijf je herontdekken, want het is altijd een zoektocht naar je huidige ik.
Dit boek is deels een bloemlezing, deels essays over dichtkunst. Het is een vlammetje dat iets probeert aan te steken. Ik krijg er zin van volgend jaar door de bibliotheek te dwalen op zoek naar gedichten die mij raken. En het feit blijft dat ik op mijn meest emotionele momenten zelf gedichten schrijf. Ik krijg ook zin dat weer op te pakken.
Ik denk dat die hang naar Engels nog steeds afstamt van het gevoel er niet bij te horen als tiener. En ook het feit dat fantasy gewoon een stuk knulliger klinkt in mijn eigen taal. Maar dit laat zien dat er zoveel moois is als je ervoor openstaat en dat die zoektocht juist onderdeel is van het leesplezier. Een leessmaak blijf je herontdekken, want het is altijd een zoektocht naar je huidige ik.
Dit boek is deels een bloemlezing, deels essays over dichtkunst. Het is een vlammetje dat iets probeert aan te steken. Ik krijg er zin van volgend jaar door de bibliotheek te dwalen op zoek naar gedichten die mij raken. En het feit blijft dat ik op mijn meest emotionele momenten zelf gedichten schrijf. Ik krijg ook zin dat weer op te pakken.