Scan barcode
A review by fiekesfiction
Wat wij zagen by Hanna Bervoets
challenging
dark
informative
tense
fast-paced
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.0
Dit boek gaat over de heftige ervaringen van “content moderators” en de effecten die “aanstootgevende content” hebben op de personages. Misschien klinkt dat interessant omdat je meer wil weten over wat voor extreme dingen er voorbij kwamen. Maar vanaf het begin van het boek wordt duidelijk dat dag niet is waar het boek om gaat.
“‘En wat zag je dan allemaal!’ (…) wanneer mijn antwoord niet aan hun verwachtingen voldoet- te vaag, niet choquerend genoeg- dan stellen ze hun vraag gewoon nog een keer…”
Mensen (inclusief de lezer) hebben een bepaalde verwachting van hoe erg de inhoud zal zijn, en wanneer het hier niet aan voldoet zijn ze teleurgesteld. Beoordelen wat voor dingen “heftig genoeg” zijn is een raar concept. Hoe kunnen deze werknemers bepalen welke inhoud te schadelijk is om op sociale media te staan? Hoe kunnen lezers van dit boek bepalen wat voor omschrijvingen heftig genoeg zijn om aan hun ergste verwachtingen te voldoen?
Het boek legt de nadruk op de gevolgen die de beelden op de personages hebben, niet op de inhoud zelf. We volgen Kayleigh die steeds meer merkt welke invloed haar werk heeft op haar mentale gezondheid en die ook ziet hoe haar vrienden langzaam veranderen.
Ik denk dat dit het soort boek is wat nog lang in mijn gedachten zal blijven.
Het einde voelt extreem abrupt, maar toch kunnen wat gaten worden opgevuld met de informatie die al eerder gegeven werd.
Ik weet niet of/ aan wie ik dit aan zou raden, maar het is een erg bijzonder boek.
“‘En wat zag je dan allemaal!’ (…) wanneer mijn antwoord niet aan hun verwachtingen voldoet- te vaag, niet choquerend genoeg- dan stellen ze hun vraag gewoon nog een keer…”
Mensen (inclusief de lezer) hebben een bepaalde verwachting van hoe erg de inhoud zal zijn, en wanneer het hier niet aan voldoet zijn ze teleurgesteld. Beoordelen wat voor dingen “heftig genoeg” zijn is een raar concept. Hoe kunnen deze werknemers bepalen welke inhoud te schadelijk is om op sociale media te staan? Hoe kunnen lezers van dit boek bepalen wat voor omschrijvingen heftig genoeg zijn om aan hun ergste verwachtingen te voldoen?
Het boek legt de nadruk op de gevolgen die de beelden op de personages hebben, niet op de inhoud zelf. We volgen Kayleigh die steeds meer merkt welke invloed haar werk heeft op haar mentale gezondheid en die ook ziet hoe haar vrienden langzaam veranderen.
Ik denk dat dit het soort boek is wat nog lang in mijn gedachten zal blijven.
Het einde voelt extreem abrupt, maar toch kunnen wat gaten worden opgevuld met de informatie die al eerder gegeven werd.
Ik weet niet of/ aan wie ik dit aan zou raden, maar het is een erg bijzonder boek.