A review by laurie_97
De saamhorigheidsgroep by Merijn de Boer

2.0

2.5*. Ik had hier hoge verwachtingen van. Die zijn niet waargemaakt. De hoofdgedachte van dit boek lijkt me dat idealisten in hun persoonlijke leven minder goed zijn dan ze denken, en dat de mensen die een beetje op die idealisten neerkijken zelf evengoed niet gelukkig zijn. Die maatschappelijke kritiek wordt vooral expliciet geuit op een ironische toon. Het begon me al snel te vervelen, met name omdat alles zo ontzettend vaak herhaald wordt. Er wordt echt tot tientallen keren aan toe benadrukt dat de Saamhorigheidsgroep eigenlijk niet zo saamhorig is, maar in plaats van dat je dat ziet in de handelingen, krijg je het op een jolig gotcha-toontje voorgeschoteld ("you claim to hate society, yet you participate in it"). De sociale dynamiek tussen de leden wordt beperkt uitgewerkt, in plaats daarvan heb je een selectie aan hyperbolische, Koefnoen-achtige typetjes, waar je als lezer eigenlijk weinig mee kunt. Hoewel het allemaal karikaturen zijn, vond ik de beschrijving van vrouwelijke personages extra hinderlijk. Een groot deel van dit boek leunt op de moeilijkheden van "ontmande mannen", en de vrouwen fungeren eigenlijk alleen als middel tot emotionele castratie of als lustopwekker en hebben zelf weinig te zeggen of doen. Ironisch bedoeld of niet, ik ga me daar op een punt aan ergeren.
Het leest op zich prima weg, en af en toe zat er echt iets moois in (de passage waarin de stugge radicaal Bronno aan zijn schuilkelder werkt ontroerde me, evenals sommige scènes tussen Douwe en Laurens) maar het bleef echt bij vlagen. Volgens mij had een boek met dit onderwerp veel mooier kunnen zijn.