A review by tnklaar
De diepst verborgen herinnering van de mens by Mohamed Mbougar Sarr

3.0

Een veelzijdig boek in al z’n perspectieven, meta-takes en uitweidingen.
De afwisseling was interessant en ambitieus, maar ook verwarrend en pretentieus: heen en weer slingerend tussen tijden en stijlen en vormen kan mooi zijn, maar was nu ook regelmatig vermoeiend. De Afrikaanse fabel was mijn favoriete deel, maar misschien ben ik met mijn “hee leuk krokodillen en mangobomen” precies de white “critic” die Elimane en daarmee Sarr, veracht. Dat is dan gelijk ook het leukste aan dit boek. Het is erg meta en houdt veel types veel spiegels voor.
Ik vond de schrijfstijl niet heel fijn; een beetje hoogdravend zonder genoeg fijne of scherpe observaties om het te rechtvaardigen.