Take a photo of a barcode or cover
Ο Stephen King έχει ασχοληθεί συχνά με μηχανές που στοιχειώνουν και κυνηγούν τους ανθρώπους (Maximum Overdrive, The Cell, From a Buick 8 κτλ.), αλλά η "Κριστίν" (Christine) είναι μάλλον το καλύτερό του βιβλίο με αυτό το θέμα. Σπυριάρης έφηβος συναντά την Κριστίν, μια σαραβαλιασμένη Πλύμουθ του 1958, την ερωτεύεται, την αγοράζει, την φτιάχνει και η ζωή του αλλάζει (ιστορία τρόμου είναι, οπότε καταλαβαίνετε προς ποια κατεύθυνση). Με αφηγητή τον κολλητό του 17χρονου ήρωα, ο King δημιουργεί και πάλι μια καλοστημένη ιστορία τρόμου που σε κάνει να βλέπεις με άλλο μάτι τα αυτοκίνητα -ιδίως τα παλιά. Για άλλη μια φορά όμως όσο την διαβάζεις συνειδητοποιείς πώς το βιβλίο σε ένα δεύτερο επίπεδο μιλά για πολύ πιο σημαντικά πράγματα από ό,τι είναι ένα σατανικό αυτοκίνητο: εφηβεία, φιλία, έρωτας, κουλτούρα (cult) του αυτοκινήτου στις νεαρές και όχι μόνο ηλικίες, η εμμονική σχέση των ανθρώπων με τα αντικείμενα και τις μηχανές, και φυσικά, το μόνιμο θέμα των βιβλίων του Κινγκ, αμερικάνικη μικροαστική επαρχία. Η μεταμόρφωση του Άρνι από την ώρα που αποκτά την Κριστίν είναι απόλυτα ρεαλιστική, ακόμη κι αν αφαιρέσει κανείς τελείως το μεταφυσικό στοιχείο από το βιβλίο. Το ίδιο ισχύει και για τη σχέση του με τον καλύτερό του φίλο και για τον έρωτά του με τη Λη. Ένα δυνατό βιβλίο που έτυχε και μιας πολύ δημιουργικής και ζωντανής μετάφρασης στα ελληνικά.