Scan barcode
A review by tristan___q
Step Closer by Andrea Waggener, Kelly Parra, Scott Cawthon, Elley Cooper
5.0
I know dat ik dit statistically geen 5/5 stars kan geven, maar simpelweg door Coming Home verdient dit vierde Fazbear Frights boek niets minder. Over het algemeen waren ze alle drie pretty good. Heel verschillend weer allemaal, maar Coming Home wrecked me. Deze novellas zijn nooit literaire hoogstandjes, en ik heb nog geen enkele keer een verhaal gelezen dat echt een 'favorite' werd, maar Coming Home blew me away. Een van de beste dingen die ik ooit heb gelezen eerlijk gezegd.
Step Closer 4/5: Deze titel story van het vierde Fazbear Frights boek was pretty good. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt spooked was, en je weet eigenlijk vanaf het begin al wat er gaat gebeuren. Je ziet gewoon dat Pete door gekke dingen constant bijna z’n arm en oog verliest, en het boek begint met de family die orgaandonors worden. De aanrijding was wel een verassing lol. Vond de broer relatie tussen Chuck en Pete wel heel tof om over te lezen, en was wel heel sad om Chuck aan het einde zo sad te zien. De laatste pagina was weer zo confusing, maar ik denk dat het betekende dat Foxy gewoon weg is van de stage.
Dance With Me 4.5/5: Now this I loved!!! Honestly really refreshing vergeleken alle andere verhalen. Vond het tof om te zien dat dit zich ook op verschillende plekken doordat Kasey natuurlijk naar verschillende plekken ging. Denk wel dat dit kinda shitty ‘homeless people’ rep is, maar then again maybe not aangezien het einde natuurlijk zo positief was. Dat was ook iets refreshings; een positief einde. Tussen al de bloody en sad endings, is dit ook wel leuk voor een keer. Kasey was very fun om te volgen en vond het heerlijk om te zien dat ze voor zichzelf ging zorgen aan het einde.
Coming Home 5/5: ABSOLUTELY BEAUTIFUL. Ik had echt absoluut nooit verwacht dat een van deze verhalen van een FNAF boeken serie me zo emotioneel zou maken, maar it really did. Ik kende Susie natuurlijk al, dus het was tof dat ze zo een achtergrond verhaal kreeg. Maar los daarvan was dit gewoon zo mooi, emotioneel en sad. Verhalen over loss en grief kan ik sowieso al niet aan en dat dit gecombineerd werd met een spooky element, was zo goed. Was gewoon zo precious, en het einde was heel mooi. Een heel realistisch verhaal ook (behalve Chica en dat element lol), maar daarmee bedoel ik dat de beschrijvingen van grief zo herkenbaar waren. Vond Susie ook zo immens zielig, want ze had niet helemaal door dat ze dood was en ze snapte niet waarom niemand tegen der praatte. Heel tof verzonnen ook met de doll Gretchen. Just adored it.
Step Closer 4/5: Deze titel story van het vierde Fazbear Frights boek was pretty good. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt spooked was, en je weet eigenlijk vanaf het begin al wat er gaat gebeuren. Je ziet gewoon dat Pete door gekke dingen constant bijna z’n arm en oog verliest, en het boek begint met de family die orgaandonors worden. De aanrijding was wel een verassing lol. Vond de broer relatie tussen Chuck en Pete wel heel tof om over te lezen, en was wel heel sad om Chuck aan het einde zo sad te zien. De laatste pagina was weer zo confusing, maar ik denk dat het betekende dat Foxy gewoon weg is van de stage.
Dance With Me 4.5/5: Now this I loved!!! Honestly really refreshing vergeleken alle andere verhalen. Vond het tof om te zien dat dit zich ook op verschillende plekken doordat Kasey natuurlijk naar verschillende plekken ging. Denk wel dat dit kinda shitty ‘homeless people’ rep is, maar then again maybe not aangezien het einde natuurlijk zo positief was. Dat was ook iets refreshings; een positief einde. Tussen al de bloody en sad endings, is dit ook wel leuk voor een keer. Kasey was very fun om te volgen en vond het heerlijk om te zien dat ze voor zichzelf ging zorgen aan het einde.
Coming Home 5/5: ABSOLUTELY BEAUTIFUL. Ik had echt absoluut nooit verwacht dat een van deze verhalen van een FNAF boeken serie me zo emotioneel zou maken, maar it really did. Ik kende Susie natuurlijk al, dus het was tof dat ze zo een achtergrond verhaal kreeg. Maar los daarvan was dit gewoon zo mooi, emotioneel en sad. Verhalen over loss en grief kan ik sowieso al niet aan en dat dit gecombineerd werd met een spooky element, was zo goed. Was gewoon zo precious, en het einde was heel mooi. Een heel realistisch verhaal ook (behalve Chica en dat element lol), maar daarmee bedoel ik dat de beschrijvingen van grief zo herkenbaar waren. Vond Susie ook zo immens zielig, want ze had niet helemaal door dat ze dood was en ze snapte niet waarom niemand tegen der praatte. Heel tof verzonnen ook met de doll Gretchen. Just adored it.