Scan barcode
A review by bookitocat
Καλοί Οιωνοί: Τας Ωραίας και Ακριβείς Προφητείας της Αγνής Νάτερ, Μάγισσας by Neil Gaiman, Terry Pratchett
3.0
Θα ξεκινήσω ρίχνοντας στο τραπέζι κάποια πράγματα που μπορεί να μην αρέσουν σε όσους διάβασαν αυτό το βιβλίο. Είναι υπερεκτιμημένο. Ναι ήταν εξαίσιο, ναι ήταν αστείο, αλλά όχι όσο το λένε όλοι. Όταν βούταγα στα νερά του Pratchett και του Gaiman ήμουν έτοιμη για ένα βιβλίο το οποίο πρόκειται να με συνεπάρει και να μου δώσει ώρες απείρου κάλους. Στην πραγματικότητα οι πρώτες 150 σελίδες με δυσκόλεψαν αρκετά. Η ιστορία κυλούσε αργά.
Οι χαρακτήρες έμεναν στάσιμοι. Ακόμα και η πλοκή είχε βαλτώσει. Τα αστεία βέβαια έρχονταν και έφευγαν. Δεν γέλαγα με την ψυχή μου όπως μου έλεγαν, αλλά διασκέδαζα. Να πω την αλήθεια όμως το διάβασα μεταφρασμένο, αυτό σημαίνει ότι μπορεί πολλά από τα αστεία λίγο να έχαναν στην μετάφραση.
Το καλό είναι ότι ο αγαπητός μας μεταφραστής (Θάνος Καραγιαννόπουλος, για όποιον ενδιαφέρεται) το εξηγούσε με ένα καταπληκτικό ΣτΜ (Σημείωμα του Μεταφραστή) και οφείλω να ομολογήσω ότι τα ΣτΜ ήταν πολύ πιο αστεία από το πραγματικό κείμενο.
Η πλοκή άρχισε να τσουλάει και ειδικά όταν μπήκε ο Αρμαγεδδών όλα σε κράταγαν σε μία αγωνία. Δεν μπορούσα να το αφήσω. Ειδικά τις τελευταίες 200 σελίδες απλά τις κατασπάραξα. Το πιο εκνευριστικό είναι ότι πηδάει από την μία οπτική γωνία στην άλλη αρκετά γρήγορα και σε αφήνει να αναρωτιέσαι ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!
Γενικά είναι ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο το οποίο αξίζει να διαβάσετε. Το λάτρεψα, γι αυτό τα 3 αστέρια. Το αγάπησα. Δεν ενθουσιάστηκα να πω την αλήθεια, αλλά θα το ξαναδιάβαζα, παραλείποντας τις πρώτες 150 σελίδες να πω την αλήθεια. Το ξέρω αυτά που λέω είναι λίγο αντικρουόμενα αλλά αυτήν την επίγευση μου άφησε.
Οι χαρακτήρες έμεναν στάσιμοι. Ακόμα και η πλοκή είχε βαλτώσει. Τα αστεία βέβαια έρχονταν και έφευγαν. Δεν γέλαγα με την ψυχή μου όπως μου έλεγαν, αλλά διασκέδαζα. Να πω την αλήθεια όμως το διάβασα μεταφρασμένο, αυτό σημαίνει ότι μπορεί πολλά από τα αστεία λίγο να έχαναν στην μετάφραση.
Το καλό είναι ότι ο αγαπητός μας μεταφραστής (Θάνος Καραγιαννόπουλος, για όποιον ενδιαφέρεται) το εξηγούσε με ένα καταπληκτικό ΣτΜ (Σημείωμα του Μεταφραστή) και οφείλω να ομολογήσω ότι τα ΣτΜ ήταν πολύ πιο αστεία από το πραγματικό κείμενο.
Η πλοκή άρχισε να τσουλάει και ειδικά όταν μπήκε ο Αρμαγεδδών όλα σε κράταγαν σε μία αγωνία. Δεν μπορούσα να το αφήσω. Ειδικά τις τελευταίες 200 σελίδες απλά τις κατασπάραξα. Το πιο εκνευριστικό είναι ότι πηδάει από την μία οπτική γωνία στην άλλη αρκετά γρήγορα και σε αφήνει να αναρωτιέσαι ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!
Γενικά είναι ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο το οποίο αξίζει να διαβάσετε. Το λάτρεψα, γι αυτό τα 3 αστέρια. Το αγάπησα. Δεν ενθουσιάστηκα να πω την αλήθεια, αλλά θα το ξαναδιάβαζα, παραλείποντας τις πρώτες 150 σελίδες να πω την αλήθεια. Το ξέρω αυτά που λέω είναι λίγο αντικρουόμενα αλλά αυτήν την επίγευση μου άφησε.