Scan barcode
A review by marloesleest
Voor altijd mijn dochter by Rachel Hore
4.0
Frankrijk, 1916. Tijdens haar vrijwilligerswerk als verpleegster leert de jonge Alice soldaat Jack kennen, die aan het front gewond is geraakt. Enkele maanden later komen ze elkaar weer tegen, wanneer ze allebei verlof hebben. In Engeland spreken ze regelmatig af, worden ze verliefd, verloven ze zich en Alice wordt zwanger. Maar enkele weken na hun afscheid komt het bericht dat Jack is omgekomen en Alice wordt, om een schandaal te voorkomen, door haar stiefmoeder onder grote druk gezet om haar dochter af te staan.
De baby wordt geadopteerd door Edith en Philip Burns, die ongewenst kinderloos zijn, en krijgt de naam Irene. Ze groeit op met het constante gevoel dat er iets ontbreekt in haar leven, zeker omdat haar adoptiemoeder anders omgaat met haar broertje, het kind dat ze na de komst van Irene toch nog hebben gekregen, maar niemand is bereid om haar de volledige waarheid te vertellen. Wanneer ze oud genoeg is, besluit ze in Londen op zoek te gaan naar haar biologische moeder.
Je volgt beide vrouwen gedurende ruim 20 jaar van hun leven en het verhaal wordt grotendeels chronologisch verteld, met een aantal tijdsprongen, en door de perspectiefwisselingen blijft het fris, interessant en dynamisch. Het is geen verhaal dat het moet hebben van grote plotwendingen of verrassende onthullingen, het draait vooral om de personages en hun levens, en die zijn dan ook ontzettend goed uitgewerkt. Als lezer weet je vanaf het begin dat hun levens met elkaar zijn verbonden, maar zij hebben geen idee wie of waar de ander is. Zullen hun levenspaden elkaar kruisen?
Het boek is vlot, gedetailleerd, mooi en gevoelig geschreven, waardoor je mee gaat leven met de personages en hun verhalen je raken. Beide vrouwen groeien uit tot sterke, krachtige en vooruitstrevende karakters en ze hebben elk hun eigen worstelingen, ambities en carrière, (soms moeizame) relaties, geluk en gemis. Dit is een indrukwekkend, emotioneel, ontroerend en meeslepend verhaal over familie, rouw, spijt, liefde, vriendschap, pijn, afkomst en een zoektocht naar de waarheid. Absoluut een aanrader!
De baby wordt geadopteerd door Edith en Philip Burns, die ongewenst kinderloos zijn, en krijgt de naam Irene. Ze groeit op met het constante gevoel dat er iets ontbreekt in haar leven, zeker omdat haar adoptiemoeder anders omgaat met haar broertje, het kind dat ze na de komst van Irene toch nog hebben gekregen, maar niemand is bereid om haar de volledige waarheid te vertellen. Wanneer ze oud genoeg is, besluit ze in Londen op zoek te gaan naar haar biologische moeder.
Je volgt beide vrouwen gedurende ruim 20 jaar van hun leven en het verhaal wordt grotendeels chronologisch verteld, met een aantal tijdsprongen, en door de perspectiefwisselingen blijft het fris, interessant en dynamisch. Het is geen verhaal dat het moet hebben van grote plotwendingen of verrassende onthullingen, het draait vooral om de personages en hun levens, en die zijn dan ook ontzettend goed uitgewerkt. Als lezer weet je vanaf het begin dat hun levens met elkaar zijn verbonden, maar zij hebben geen idee wie of waar de ander is. Zullen hun levenspaden elkaar kruisen?
Het boek is vlot, gedetailleerd, mooi en gevoelig geschreven, waardoor je mee gaat leven met de personages en hun verhalen je raken. Beide vrouwen groeien uit tot sterke, krachtige en vooruitstrevende karakters en ze hebben elk hun eigen worstelingen, ambities en carrière, (soms moeizame) relaties, geluk en gemis. Dit is een indrukwekkend, emotioneel, ontroerend en meeslepend verhaal over familie, rouw, spijt, liefde, vriendschap, pijn, afkomst en een zoektocht naar de waarheid. Absoluut een aanrader!