Scan barcode
A review by enur
Dear Aaron by Mariana Zapata
3.0
Mariana Zapata en sevdiğim yazarlardan biri. Yavaş yeşeren aşk hikayelerine bayılıyorum. Bu hikayeler MZ karakterleri ve üslubuyla da birleşince tadından yenmiyor(du). Ve bunlara rağmen kitabı sıkıcı buldum.
Kitap 24 bölümden oluşuyor ve 13. bölüme dek tamamen e-posta ve mesajlaşmaydı. Hatta 13. bölümde de sadece birkaç paragraf metin olduğu için 14. bölüme dek. Betimleme olmayınca, yaşantı görmeyince, karakter bu mesajı atarken ne yapıyordu ne düşünüyordu bilmeyince bağ kuramadım. Başta mektuplaşmalar güzeldi. Fakat mesajlaşmaların daha dörtte birini anca okumuşken "e bitmeyecek mi artık bu?" demeye çoktan başlamıştım. İlerledikçe diyaloglar boğdu, gereksizleşti. Yazar kendisi betimleme ve duygu aktarımıyla yönlendirme yapmadan bizim sadece konuşmalara bakarak karakterler arasında bir ilişki inşa etmemizi istemiş diye düşünüyorum. Bence bu da işin doğasına aykırı. Karakterlerin devamlı yazıştıklarını bilip her yazışmalarını okumamalıydık.
Ayrıca iki kitaptır yazara ne oldu bilmiyorum ama yellenme ve dışkı esprileri yapmanın, özellikle de bir kadının bunlarla ilgili espri yapabilmesinin komik ve havalı olduğunu düşünüp düşündürmeye çalışıyor. Bense iki kitaptır kız karakterlerinin davranış bozukluğu olduğunu düşünüyorum.
Davranış bozukluğu demişken Ruby'nin ailesi aklıma geliyor hemen. Aile içinde çok abartılı şeyler yapılıyordu ve yine bu komik hatta ailenin birbirine yakınlığından dolayıymış gibi gösterilmiş. Halbuki daha çok iletişim kuramayan ailelerin bir arada kalabilmek için yoğun çabası gibi bir şeydi.
Beklentim yüksek değildi. Bu kitap Mariana'nın çok sevilmeyen kitaplarından biri. O yüzden hayal kırıklığı olmadı. Üç verdim ama üç verip sevdiğim kitaplar var, üç verip sevmediğim kitaplar var. Üçten azını vermiyorum çünkü akış, konuyu toparlaması, başı sonu nizamı iyi. Ama zevk aldım mı, hayır. Mesela üç verip bir daha okuyabileceğim kitaplar var, Dear Aaron onlardan biri değil.
Yazara yeni başlayacaklar için not: Tüm kitaplarının karakterleri aynı dünyada geçiyor. Bu yüzden birbirleriyle ufak da olsa bağlantıları oluyor. Mesela bu kitabımızın ana karakteri Ruby'nin en sevdiği müzik grubu yazarın bir önceki kitabı Rhythm, Chord & Malykhin'in ana karakterinin grubu. Bu yüzden kitaplar tek de kronolojik de okunabilir. Ülkemizde yazarın ilk yayınlanan ve Ruby'nin küçük kız kardeşinin hikayesini anlatan kitabı Lukov'dan Sevgiler, zamanlama olarak Sevgili Aaron'dan sonra geçiyor.
Kitap 24 bölümden oluşuyor ve 13. bölüme dek tamamen e-posta ve mesajlaşmaydı. Hatta 13. bölümde de sadece birkaç paragraf metin olduğu için 14. bölüme dek. Betimleme olmayınca, yaşantı görmeyince, karakter bu mesajı atarken ne yapıyordu ne düşünüyordu bilmeyince bağ kuramadım. Başta mektuplaşmalar güzeldi. Fakat mesajlaşmaların daha dörtte birini anca okumuşken "e bitmeyecek mi artık bu?" demeye çoktan başlamıştım. İlerledikçe diyaloglar boğdu, gereksizleşti. Yazar kendisi betimleme ve duygu aktarımıyla yönlendirme yapmadan bizim sadece konuşmalara bakarak karakterler arasında bir ilişki inşa etmemizi istemiş diye düşünüyorum. Bence bu da işin doğasına aykırı. Karakterlerin devamlı yazıştıklarını bilip her yazışmalarını okumamalıydık.
Ayrıca iki kitaptır yazara ne oldu bilmiyorum ama yellenme ve dışkı esprileri yapmanın, özellikle de bir kadının bunlarla ilgili espri yapabilmesinin komik ve havalı olduğunu düşünüp düşündürmeye çalışıyor. Bense iki kitaptır kız karakterlerinin davranış bozukluğu olduğunu düşünüyorum.
Davranış bozukluğu demişken Ruby'nin ailesi aklıma geliyor hemen. Aile içinde çok abartılı şeyler yapılıyordu ve yine bu komik hatta ailenin birbirine yakınlığından dolayıymış gibi gösterilmiş. Halbuki daha çok iletişim kuramayan ailelerin bir arada kalabilmek için yoğun çabası gibi bir şeydi.
Beklentim yüksek değildi. Bu kitap Mariana'nın çok sevilmeyen kitaplarından biri. O yüzden hayal kırıklığı olmadı. Üç verdim ama üç verip sevdiğim kitaplar var, üç verip sevmediğim kitaplar var. Üçten azını vermiyorum çünkü akış, konuyu toparlaması, başı sonu nizamı iyi. Ama zevk aldım mı, hayır. Mesela üç verip bir daha okuyabileceğim kitaplar var, Dear Aaron onlardan biri değil.
Yazara yeni başlayacaklar için not: Tüm kitaplarının karakterleri aynı dünyada geçiyor. Bu yüzden birbirleriyle ufak da olsa bağlantıları oluyor. Mesela bu kitabımızın ana karakteri Ruby'nin en sevdiği müzik grubu yazarın bir önceki kitabı Rhythm, Chord & Malykhin'in ana karakterinin grubu. Bu yüzden kitaplar tek de kronolojik de okunabilir. Ülkemizde yazarın ilk yayınlanan ve Ruby'nin küçük kız kardeşinin hikayesini anlatan kitabı Lukov'dan Sevgiler, zamanlama olarak Sevgili Aaron'dan sonra geçiyor.