Scan barcode
A review by jonisbookquest
Avonturium by Anaïd Haen
3.0
‘Avonturium’ is een verhalenbundel vol avontuurlijke fantasy en sci-fi verhalen voor kinderen vanaf tien jaar. Het werd geschreven door Anaïd Haen en Django Mathijsen en bevat 7 korte verhalen in verschillende genres.
‘Avonturium’ is een verhalen bundel met erg verschillende verhalen, wat leuk is, want je weet nooit wat je kunt verwachten. De verhalen worden steeds voorgesteld met een kleine inleiding, die ikzelf altijd heel interessant vond en wel wat extra’s gaf aan de leeservaring. Alle verhalen zijn bovendien memorabel en lekker toegankelijk geschreven. Iedere lezer zal wel iets vinden in de bundel.
Het nadeel aan de verhalenbundel is dat de verhaaltjes naar mijn mening vaak nét te kort waren (of net te veel verhaal hadden) om echt tot zijn recht te komen. Er is niet altijd evenveel aandacht voor karakterisatie en het plot verloopt meestal net iets te soepel.
Dat gezegd zijnde vond ik de bundel al bij al wel een leuke leeservaring. Ik denk dat kinderen (en volwassenen die op zoek zijn naar iets makkelijks om te lezen) hier zeker wel plezier aan zullen beleven.
De spokenjaagster:
In ‘De spokenjaagster’ volgen we Tanja, die een YouTube kanaal heeft waar ze spookverhalen ontkrachtig. Tanja gelooft ook helemaal niet in spoken, totdat er opeens een spook in haar nieuwe (tweedehands) pc verschijnt. Een spook is misschien een groot woord: het gaat om een dode vrouw, Els, die zichzelf heeft gecodeerd als computerprogramma om na haar dood verder te leven. De twee werken samen om Els’ moeder en kinderen in veiligheid te brengen en Els’ naam in ere te herstellen.
‘De spokenjaagster’ is zeker een leuk verhaaltje met een originele, moderne insteek. Het heeft echter wel een paar valkuilen. Tanja lijkt het spook in haar pc (ook al is het technisch gezien niet echt een spook) wel heel makkelijk te aanvaarden en doet enorm gevaarlijke dingen voor deze vrouw die ze niet kent. Daarnaast lukt alles net iets te makkelijk; ik had Tanja wat vaker willen zien falen, voor het uiteindelijk lukte. Al bij al denk ik dat dit verhaal net iets langer had mogen zijn, zodat alles net iets beter op zijn plek zou vallen.
Planeet in zicht:
‘Planeet in zicht’ volgt het verhaal van de jonge Apollo, die op een ruimteschip zit, op weg naar een nieuwe aarde. Waar de mensen op het schip hopen zo snel mogelijk een bewoonbare planeet te vinden, denkt de burgemeester van het schip daar anders over.
‘Planeet in zicht’ is een leuk verhaal met een toffe boodschap (je bent nooit te klein om verandering in gang te zetten). Het verhaaltje was spannend, maar had voor mij ook net iets langer mogen zijn. Bovendien denk ik dat het beter was geweest als Apollo zelf de corruptie van de regering had meegemaakt; nu nam hij een heel groot risico in een situatie waar hij eigenlijk maar gewoon van horen zeggen heeft. Dat gezegd zijnde vond ik het plan waar de kinderen mee afkwamen wel heel slim bedacht, al had ik graag ook nog net wat meer obstakels gezien om de spanning echt op te drijven.
Het monster in de Zuiderzee:
‘Het monster in de Zuiderzee’ gaat over de dam die werd gebouw om de Zuiderzee droog te leggen. Simon, samen met zijn vader, is heel erg tegen dit plan, want hierdoor zullen ze hun job als vissers verliezen. Simon heeft het plan om de held uit zijn favoriete boek, namelijk kapitein Nemo, om hulp te vragen. Maar dit verhaal toont dat je voorzichtig moet zijn met waarvoor je wenst…
Dit verhaaltje was iets minder mijn ding dan de anderen. In het begin worden er heel veel personages geïntroduceerd en daardoor raakte ik de draad een beetje kwijt. Het magisch realisme is leuk en het concept is heel origineel: een leuk raakpunt tussen oudere literatuur en een nieuw fictieboek. Dat gezegd zijnde bleef het voor mij een beetje onduidelijk wat dit kort verhaal precies te zeggen had.
Plagiaat!:
In ‘Plagiaat!’ volgen we Mick. Na de dood van zijn vader luistert hij vaak naar het nummer ‘Rif’, dat ook het favoriete nummer van zijn vader was. Toevallig komt Mick in contact met de zanger van het nummer. Die motiveert hem om aan de slag te gaan met het bespelen van de gitaar. In een onschuldig gebaar zet Mick een cover van het nummer online. Maar dan gebeurt er iets vreemds: YouTube zegt dat Micks cover in 2012 werd gepubliceerd en al snel wordt de echte componist, Stef, beschuldigd van plagiaat.
Ik denk dat dit een van mijn favoriete verhaaltjes was. Het was niet perfect (ik betwijfel dat een zaak zo snel naar de rechtbank zou gaan, bijvoorbeeld) en ik had eigenlijk ook nog een twist verwacht rond de foute datering van Micks cover. Dat gezegd zijnde, vond ik het wel een mooi kort verhaal met goede thema’s. Het toont dat rouw nooit voorbij is en dat de wereld niet eerlijk is – maar we allen wel ons best moeten doen om eerlijk te zijn.
Het invulnet:
‘Het invulnet’ gaat over een wereld waar alle informatie rechtstreeks voor mensen beschikbaar is; dit maakt echter dat mensen niet meer voor zichzelf denken en compleet hopeloos zijn zonder het invulnet – en dat denkt ook ons hoofdpersonage Skaiti.
‘Het invulnet’ is schept een interessante wereld met de vraag over wat echte kennis nu precies is. Het brengt hedendaagse thema’s aan, wat ik persoonlijk wel tof vond. Helaas ging het einde voor mij net iets te snel; ik vond ook dat een bepaald personage wel heel snel van mening veranderde.
De kus van de weerbeer:
‘De kus van de weerbeer’ geeft een grappige en een originele twist op het verhaal van de weerwolf. Wanneer Ursula, een nieuw meisje, zich in Brams klas voegt, is hij op slag verliefd. Op datzelfde moment zijn er echter oog geruchten van een beer in het bos… Hoe dichter Bram en Ursula naar elkaar toegroeien, hoe dichter Bram bij Ursula’s geheim komt.
Ik denk dat ik dit het leukste verhaaltje uit de bundel vond. Bram is niet mijn favoriete hoofdpersoon, maar het hoge tempo en de grappige ondertoon van het verhaal maken dat meer dan goed. De twist op het einde was ook heel leuk!
Ik, opa:
In ‘Ik, opa’ volgen we Ab, die vastbesloten is om een goed cijfer te halen op zijn toets, zelfs al heeft hij daarvoor een spiekbriefje nodig. Maar voor hij zijn plan in werking kan zetten, pikt zijn achterkleinzoon uit de toekomst hem op en reizen ze samen naar een volledig nieuwe, toekomstige wereld.
Een leuk verhaaltje met een goede moraal! Deze las lekker vlot weg en ik denk dat deze ook perfect de juiste lengte had om in volle maten van het verhaal te kunnen genieten.
Mijn beschermtrol:
In ‘Mijn beschermtrol’ volgen we Annet, die al sinds haar vijfde gelooft in het bestaan van trollen, meer bepaald trollen die onder bruggen wonen. Wanneer haar pestkop, Fred, te ver gaat, blijkt Annets geloof toch iets meer waarheid te bevatten dan ze had verwacht.
Dit is mijn absolute favoriet uit de bundel! Een heel schattig verhaaltje dat een glimlach op mijn gezicht bracht!
Ik heb een digitaal recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor deze review, dit beïnvloed mijn mening echter niet!
‘Avonturium’ is een verhalen bundel met erg verschillende verhalen, wat leuk is, want je weet nooit wat je kunt verwachten. De verhalen worden steeds voorgesteld met een kleine inleiding, die ikzelf altijd heel interessant vond en wel wat extra’s gaf aan de leeservaring. Alle verhalen zijn bovendien memorabel en lekker toegankelijk geschreven. Iedere lezer zal wel iets vinden in de bundel.
Het nadeel aan de verhalenbundel is dat de verhaaltjes naar mijn mening vaak nét te kort waren (of net te veel verhaal hadden) om echt tot zijn recht te komen. Er is niet altijd evenveel aandacht voor karakterisatie en het plot verloopt meestal net iets te soepel.
Dat gezegd zijnde vond ik de bundel al bij al wel een leuke leeservaring. Ik denk dat kinderen (en volwassenen die op zoek zijn naar iets makkelijks om te lezen) hier zeker wel plezier aan zullen beleven.
De spokenjaagster:
In ‘De spokenjaagster’ volgen we Tanja, die een YouTube kanaal heeft waar ze spookverhalen ontkrachtig. Tanja gelooft ook helemaal niet in spoken, totdat er opeens een spook in haar nieuwe (tweedehands) pc verschijnt. Een spook is misschien een groot woord: het gaat om een dode vrouw, Els, die zichzelf heeft gecodeerd als computerprogramma om na haar dood verder te leven. De twee werken samen om Els’ moeder en kinderen in veiligheid te brengen en Els’ naam in ere te herstellen.
‘De spokenjaagster’ is zeker een leuk verhaaltje met een originele, moderne insteek. Het heeft echter wel een paar valkuilen. Tanja lijkt het spook in haar pc (ook al is het technisch gezien niet echt een spook) wel heel makkelijk te aanvaarden en doet enorm gevaarlijke dingen voor deze vrouw die ze niet kent. Daarnaast lukt alles net iets te makkelijk; ik had Tanja wat vaker willen zien falen, voor het uiteindelijk lukte. Al bij al denk ik dat dit verhaal net iets langer had mogen zijn, zodat alles net iets beter op zijn plek zou vallen.
Planeet in zicht:
‘Planeet in zicht’ volgt het verhaal van de jonge Apollo, die op een ruimteschip zit, op weg naar een nieuwe aarde. Waar de mensen op het schip hopen zo snel mogelijk een bewoonbare planeet te vinden, denkt de burgemeester van het schip daar anders over.
‘Planeet in zicht’ is een leuk verhaal met een toffe boodschap (je bent nooit te klein om verandering in gang te zetten). Het verhaaltje was spannend, maar had voor mij ook net iets langer mogen zijn. Bovendien denk ik dat het beter was geweest als Apollo zelf de corruptie van de regering had meegemaakt; nu nam hij een heel groot risico in een situatie waar hij eigenlijk maar gewoon van horen zeggen heeft. Dat gezegd zijnde vond ik het plan waar de kinderen mee afkwamen wel heel slim bedacht, al had ik graag ook nog net wat meer obstakels gezien om de spanning echt op te drijven.
Het monster in de Zuiderzee:
‘Het monster in de Zuiderzee’ gaat over de dam die werd gebouw om de Zuiderzee droog te leggen. Simon, samen met zijn vader, is heel erg tegen dit plan, want hierdoor zullen ze hun job als vissers verliezen. Simon heeft het plan om de held uit zijn favoriete boek, namelijk kapitein Nemo, om hulp te vragen. Maar dit verhaal toont dat je voorzichtig moet zijn met waarvoor je wenst…
Dit verhaaltje was iets minder mijn ding dan de anderen. In het begin worden er heel veel personages geïntroduceerd en daardoor raakte ik de draad een beetje kwijt. Het magisch realisme is leuk en het concept is heel origineel: een leuk raakpunt tussen oudere literatuur en een nieuw fictieboek. Dat gezegd zijnde bleef het voor mij een beetje onduidelijk wat dit kort verhaal precies te zeggen had.
Plagiaat!:
In ‘Plagiaat!’ volgen we Mick. Na de dood van zijn vader luistert hij vaak naar het nummer ‘Rif’, dat ook het favoriete nummer van zijn vader was. Toevallig komt Mick in contact met de zanger van het nummer. Die motiveert hem om aan de slag te gaan met het bespelen van de gitaar. In een onschuldig gebaar zet Mick een cover van het nummer online. Maar dan gebeurt er iets vreemds: YouTube zegt dat Micks cover in 2012 werd gepubliceerd en al snel wordt de echte componist, Stef, beschuldigd van plagiaat.
Ik denk dat dit een van mijn favoriete verhaaltjes was. Het was niet perfect (ik betwijfel dat een zaak zo snel naar de rechtbank zou gaan, bijvoorbeeld) en ik had eigenlijk ook nog een twist verwacht rond de foute datering van Micks cover. Dat gezegd zijnde, vond ik het wel een mooi kort verhaal met goede thema’s. Het toont dat rouw nooit voorbij is en dat de wereld niet eerlijk is – maar we allen wel ons best moeten doen om eerlijk te zijn.
Het invulnet:
‘Het invulnet’ gaat over een wereld waar alle informatie rechtstreeks voor mensen beschikbaar is; dit maakt echter dat mensen niet meer voor zichzelf denken en compleet hopeloos zijn zonder het invulnet – en dat denkt ook ons hoofdpersonage Skaiti.
‘Het invulnet’ is schept een interessante wereld met de vraag over wat echte kennis nu precies is. Het brengt hedendaagse thema’s aan, wat ik persoonlijk wel tof vond. Helaas ging het einde voor mij net iets te snel; ik vond ook dat een bepaald personage wel heel snel van mening veranderde.
De kus van de weerbeer:
‘De kus van de weerbeer’ geeft een grappige en een originele twist op het verhaal van de weerwolf. Wanneer Ursula, een nieuw meisje, zich in Brams klas voegt, is hij op slag verliefd. Op datzelfde moment zijn er echter oog geruchten van een beer in het bos… Hoe dichter Bram en Ursula naar elkaar toegroeien, hoe dichter Bram bij Ursula’s geheim komt.
Ik denk dat ik dit het leukste verhaaltje uit de bundel vond. Bram is niet mijn favoriete hoofdpersoon, maar het hoge tempo en de grappige ondertoon van het verhaal maken dat meer dan goed. De twist op het einde was ook heel leuk!
Ik, opa:
In ‘Ik, opa’ volgen we Ab, die vastbesloten is om een goed cijfer te halen op zijn toets, zelfs al heeft hij daarvoor een spiekbriefje nodig. Maar voor hij zijn plan in werking kan zetten, pikt zijn achterkleinzoon uit de toekomst hem op en reizen ze samen naar een volledig nieuwe, toekomstige wereld.
Een leuk verhaaltje met een goede moraal! Deze las lekker vlot weg en ik denk dat deze ook perfect de juiste lengte had om in volle maten van het verhaal te kunnen genieten.
Mijn beschermtrol:
In ‘Mijn beschermtrol’ volgen we Annet, die al sinds haar vijfde gelooft in het bestaan van trollen, meer bepaald trollen die onder bruggen wonen. Wanneer haar pestkop, Fred, te ver gaat, blijkt Annets geloof toch iets meer waarheid te bevatten dan ze had verwacht.
Dit is mijn absolute favoriet uit de bundel! Een heel schattig verhaaltje dat een glimlach op mijn gezicht bracht!
Ik heb een digitaal recensie-exemplaar ontvangen in ruil voor deze review, dit beïnvloed mijn mening echter niet!