Take a photo of a barcode or cover
metalfist 's review for:
The House of Bernarda Alba: A Drama About Women in Villages of Spain
by Federico García Lorca
Het laatste toneelstuk in de Three Tragedies van Federico Garcia Lorca en ik was hier zeer benieuwd naar. Blood Wedding en Yerma waren twee geweldige verhalen en ik hoopte dat The House of Bernarda Alba van hetzelfde niveau ging zijn. Het wordt vaak geplaatst als slotstuk van de Rural Trilogy (met Blood Wedding en Yerma als de twee andere - losstaande - delen), maar Lorca had zelf een trilogy of the Spanish land voor ogen en had besloten om The House of Bernarda Alba daar niet aan toe te voegen. We zullen echter nooit weten wat hij dan wel wou doen, want hij werd niet veel later vermoord.
En nagenoeg elk verlies van een mensenleven is zonde, maar verdomme: ik had graag willen lezen wat hij nog had geschreven. Het is onvoorstelbaar dat hij op 38-jarige leeftijd al zo’n oeuvre bij elkaar heeft geschreven (hij zou 17 toneelstukken hebben geschreven, al is niet alles tot een einde gebracht) en ook The House of Bernarda Alba is weer uitermate interessant. Al moet ik wel toegeven dat van de drie die ik nu gelezen heb, ik dit wel het minste deel vind. Dit smeekt in ieder geval wel om een verfilming en dat zou mij alleszins helpen om de dochters wat meer uit elkaar te houden. Nu is het iets te vaak een kluwen van namen en ik merkte dat ik te regelmatig het verhaal moest onderbreken om eens even terug te gaan kijken naar de lijst met personages om te dubbelchecken wie er nu weer aan het woord is. Ik heb ook niet het gevoel dat María Josefa - de grootmoeder - een grote toegevoegde waarde is en dat is vreemd, want in de andere verhalen wist Lorca perfect de juiste balans qua personages te vinden. Dat neemt echter niet weg dat The House of Bernarda Alba nog altijd wel een intrigerend toneelstuk is. Je voelt aan alles dat er iets niet helemaal juist is in de relatie tussen Angustias en Pepe el Romano en dan dat einde met de zelfmoord van Adela… Het hakt er wel in. Om nog maar te zwijgen van de laatste scène waar Bernarda vastbesloten is om aan iedereen duidelijk te maken dat Adela als maagd is gestorven en eigenlijk zelf niet goed lijkt te beseffen dat ze haar dochter de dood heeft ingejaagd.
Altijd fijn wanneer je verrast wordt door een schrijver en in het geval van Federico Garcia Lorca gebeurt dat zelfs 3 keer. Ik ben misschien wat negatief ten opzichte van The House of Bernarda Alba, maar dat is eerder omdat Blood Wedding en Yerma ook zo sterk zijn. Ik ga eens op zoek naar meer van zijn toneelstukken! Ik heb alleen het gevoel dat die niet zo makkelijk te vinden zijn en dat ik met mijn Three Tragedies heel veel geluk heb gehad.
En nagenoeg elk verlies van een mensenleven is zonde, maar verdomme: ik had graag willen lezen wat hij nog had geschreven. Het is onvoorstelbaar dat hij op 38-jarige leeftijd al zo’n oeuvre bij elkaar heeft geschreven (hij zou 17 toneelstukken hebben geschreven, al is niet alles tot een einde gebracht) en ook The House of Bernarda Alba is weer uitermate interessant. Al moet ik wel toegeven dat van de drie die ik nu gelezen heb, ik dit wel het minste deel vind. Dit smeekt in ieder geval wel om een verfilming en dat zou mij alleszins helpen om de dochters wat meer uit elkaar te houden. Nu is het iets te vaak een kluwen van namen en ik merkte dat ik te regelmatig het verhaal moest onderbreken om eens even terug te gaan kijken naar de lijst met personages om te dubbelchecken wie er nu weer aan het woord is. Ik heb ook niet het gevoel dat María Josefa - de grootmoeder - een grote toegevoegde waarde is en dat is vreemd, want in de andere verhalen wist Lorca perfect de juiste balans qua personages te vinden. Dat neemt echter niet weg dat The House of Bernarda Alba nog altijd wel een intrigerend toneelstuk is. Je voelt aan alles dat er iets niet helemaal juist is in de relatie tussen Angustias en Pepe el Romano en dan dat einde met de zelfmoord van Adela… Het hakt er wel in. Om nog maar te zwijgen van de laatste scène waar Bernarda vastbesloten is om aan iedereen duidelijk te maken dat Adela als maagd is gestorven en eigenlijk zelf niet goed lijkt te beseffen dat ze haar dochter de dood heeft ingejaagd.
Altijd fijn wanneer je verrast wordt door een schrijver en in het geval van Federico Garcia Lorca gebeurt dat zelfs 3 keer. Ik ben misschien wat negatief ten opzichte van The House of Bernarda Alba, maar dat is eerder omdat Blood Wedding en Yerma ook zo sterk zijn. Ik ga eens op zoek naar meer van zijn toneelstukken! Ik heb alleen het gevoel dat die niet zo makkelijk te vinden zijn en dat ik met mijn Three Tragedies heel veel geluk heb gehad.