Take a photo of a barcode or cover
lottolijfje 's review for:
Notes on Grief
by Chimamanda Ngozi Adichie
Ik was benieuwd wat een gelauwerde schrijfster die haar vader adoreerde zou schrijven over rouw, maar ik vond het teleurstellend — met alle respect voor haar verdriet en verlies.
Je krijgt geen goed beeld van zijn leven (liefdevolle professor statistiek, levenswijs, half-Amerikaans, de rust zelve, zelfs na een ontvoering), noch een goed beeld van hun onmetelijke liefde, noch iets nieuws over rouw, behalve dat je pas weet hoe je rouwt als je rouwt.
Je ziet een paar ideeën die terugkomen in ‘Purple Hibiscus’ en ‘Half of a Yellow Sun’, maar ook die worden maar zijdelings aangeraakt. Ze is zoveel beter en beeldender in haar fictie.
Egodocumenten moeten voor mij al verbluffend zijn en voldoende gefictionaliseerd voor ze me meeslepen. Eigenlijk wist ik dat al, maar ik dacht dat Adichies talent me misschien zou kunnen overtuigen van het tegendeel.
Je krijgt geen goed beeld van zijn leven (liefdevolle professor statistiek, levenswijs, half-Amerikaans, de rust zelve, zelfs na een ontvoering), noch een goed beeld van hun onmetelijke liefde, noch iets nieuws over rouw, behalve dat je pas weet hoe je rouwt als je rouwt.
Je ziet een paar ideeën die terugkomen in ‘Purple Hibiscus’ en ‘Half of a Yellow Sun’, maar ook die worden maar zijdelings aangeraakt. Ze is zoveel beter en beeldender in haar fictie.
Egodocumenten moeten voor mij al verbluffend zijn en voldoende gefictionaliseerd voor ze me meeslepen. Eigenlijk wist ik dat al, maar ik dacht dat Adichies talent me misschien zou kunnen overtuigen van het tegendeel.