Scan barcode
A review by shiprim
Knulp by Hermann Hesse
5.0
Minnacık olmasına karşın devasa dersler veren bir Hesse yapıtı.
"...Bak dostum, ben hayatımda iki kez sevdim, ama gerçekten sevdim. İkisinde de, bu ilişkinin hep öyle sürüp gideceğine, ancak ben ölünce son bulacağına kesinlikle inanmıştım; bir an geldi, ikisi de son buldu, ama ben hayattayım henüz. Bir defasında da bir dostum vardı, ben henüz evden ayrılmamıştım; sağ kaldıkça aramızdaki dostluğun sona ereceğini aklımdan geçirmezdim. Ama dostluğumuz yine de sona erdi, hem de çok zaman önce."
paragrafıyla, insanın hayatta hiçbir şey için kendini paralamaması gerektiğini; her şeyin, özde insanın kendiyle ilgili olduğunu ve yaşamın her halükârda devam ettiğini vurgularken,
"Sızlanıp yakınmayı bırak artık," dedi Tanrı uyararak. "Sızlanıp yakınacaksın da eline ne geçecek? Her şeyin hayırlı bir yol izleyip olması gerektiği gibi olduğunu, hiçbir şeyin başka türlü olamayacağını gerçekten göremiyor musun? Yoksa şimdi bir bey ya da zanaatkâr kimliğiyle çoluk çocuğa karışmış olmayı, akşamları evinde oturup haftalık gazeteye göz atmayı mı isterdin? Böyle oldu diyelim, yine fazla beklemeden evden kaçıp gitmeyecek, ormanda tilkilerle uyumayacak, kuşlara ökseler hazırlamayacak, kertenkeleleri evcilleştirmeye çalışmayacak mıydın?"
paragrafıyla da, "kader" denilen şeyin, ona inansanız da inanmasanız da, onun gerçekten varolsa da varolmasada, varolduğunu ortaya koyuyor. Seçimlerden ibaret olan yaşama uğraşı, ne olursa olsun elimizde, ve yaptıklarımız yapacaklarımızın müsebbibi. Her zaman. Keşke demenin manasızlığı.
Knulp, Tanrı'nın insanoğluna gönderdiği modern bir peygamber, en azından bir nebi. Görevi, sistemin çarkları içinde hapsolmuş insanları aydınlatmak olan bir nebi.
"...Bak dostum, ben hayatımda iki kez sevdim, ama gerçekten sevdim. İkisinde de, bu ilişkinin hep öyle sürüp gideceğine, ancak ben ölünce son bulacağına kesinlikle inanmıştım; bir an geldi, ikisi de son buldu, ama ben hayattayım henüz. Bir defasında da bir dostum vardı, ben henüz evden ayrılmamıştım; sağ kaldıkça aramızdaki dostluğun sona ereceğini aklımdan geçirmezdim. Ama dostluğumuz yine de sona erdi, hem de çok zaman önce."
paragrafıyla, insanın hayatta hiçbir şey için kendini paralamaması gerektiğini; her şeyin, özde insanın kendiyle ilgili olduğunu ve yaşamın her halükârda devam ettiğini vurgularken,
"Sızlanıp yakınmayı bırak artık," dedi Tanrı uyararak. "Sızlanıp yakınacaksın da eline ne geçecek? Her şeyin hayırlı bir yol izleyip olması gerektiği gibi olduğunu, hiçbir şeyin başka türlü olamayacağını gerçekten göremiyor musun? Yoksa şimdi bir bey ya da zanaatkâr kimliğiyle çoluk çocuğa karışmış olmayı, akşamları evinde oturup haftalık gazeteye göz atmayı mı isterdin? Böyle oldu diyelim, yine fazla beklemeden evden kaçıp gitmeyecek, ormanda tilkilerle uyumayacak, kuşlara ökseler hazırlamayacak, kertenkeleleri evcilleştirmeye çalışmayacak mıydın?"
paragrafıyla da, "kader" denilen şeyin, ona inansanız da inanmasanız da, onun gerçekten varolsa da varolmasada, varolduğunu ortaya koyuyor. Seçimlerden ibaret olan yaşama uğraşı, ne olursa olsun elimizde, ve yaptıklarımız yapacaklarımızın müsebbibi. Her zaman. Keşke demenin manasızlığı.
Knulp, Tanrı'nın insanoğluna gönderdiği modern bir peygamber, en azından bir nebi. Görevi, sistemin çarkları içinde hapsolmuş insanları aydınlatmak olan bir nebi.