A review by dilatua
Mijn jaar van rust en kalmte by Ottessa Moshfegh

4.0

Tja, goed geschreven, leest vlot. Moest denken aan dat liedje van Raye toen ik het las. Genesis. Rijk en nihilisme. Soms dacht ik, geen slechte meid, en andere keren denk je: hoe kan iemand zo dom en oppervlakkig zijn. Die tegenstrijdigheden maken het boek sensationeel, maar toch ook een beetje oppervlakkig. Ik vond het niet grappig, zoals op de omslag staat. Het einde vond ik ook cliché maar tegelijkertijd was het duidelijk dat dat de bedoeling is van de schrijfster.