Take a photo of a barcode or cover
hasegawataizo 's review for:
The Sound and the Fury
by William Faulkner
اولین بار که این کتاب را دست گرفتم سیزده یا چهارده ساله بودم. درست مثل همه ی نوجوان هایی که تب خواندن کتابهای بزرگ دارند بعد از خواندن چند رمان کلاسیک فکر میکردم که همه چیز میفهمم و البته احتمالا نسبت به هم سن هایم چیز بیشتری می فهمیدم ولی نسبت به این کتاب نه.. پس توی فصل اول ماندم. کسانی که کتاب را خوانده اند خوب مسدانند که ماندن در فصل اول "خشم و هیاهو" اتفاق خاصی نیست. اینقدرکه نفهمیدم چه میگذرد کنارش گذاشتمِ
دفعه دوم 19 سالم بود و مدتی بود که از کتاب خواندن فاصله گرفته بودم پس مطمئنا خواندن این کتاب بهترین ایده برای شروع دوباره ی کتاب خواندنم نبود.
ولی دفعه سوم با جدیت سراغش رفتم همراه با چند رمان همین مدلی که نیمه کاره رهایشان کرده بودم. تصمیم داشتم که هرطور شده بخوانمش. و خواندم فصل اول که گذشت، خواندنش راحت و حتی دوست داشتنی شد، در حالی که وقتی به فصل های نسبتا مستقیم بعدی رسیدم، دلم میخواست چیزها مثل قبل شود. فصل دو و بعد فصل یک فصل های مورد علاقه ام هستند.
بخواهم خلاصه بگویم، فصل اول را که دوام بیاورید، تبدیل به یکی از مورد علاقه هایتان خواهد شد..
دفعه دوم 19 سالم بود و مدتی بود که از کتاب خواندن فاصله گرفته بودم پس مطمئنا خواندن این کتاب بهترین ایده برای شروع دوباره ی کتاب خواندنم نبود.
ولی دفعه سوم با جدیت سراغش رفتم همراه با چند رمان همین مدلی که نیمه کاره رهایشان کرده بودم. تصمیم داشتم که هرطور شده بخوانمش. و خواندم فصل اول که گذشت، خواندنش راحت و حتی دوست داشتنی شد، در حالی که وقتی به فصل های نسبتا مستقیم بعدی رسیدم، دلم میخواست چیزها مثل قبل شود. فصل دو و بعد فصل یک فصل های مورد علاقه ام هستند.
بخواهم خلاصه بگویم، فصل اول را که دوام بیاورید، تبدیل به یکی از مورد علاقه هایتان خواهد شد..