You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
alleseter 's review for:
The Origins of Totalitarianism
by Hannah Arendt
Lijvige studie over totalitarianisme en hoe deze is ontstaan uit het antisemitisme en het imperialisme.
Het boek graaft ver terug, tot in de 17e eeuw en vormt ook een boeiende beschrijving van het imperialisme en hoe het verschilt van het kolonialisme. Het is echter niet zozeer een geschiedschrijving alswel een diepgaande analyse van het ontstaan van gedachtegoed en zijn consequenties.
Vooral de beschrijving van het totalitarianisme en zijn eigenschappen zijn origineel en openbarend. Arendt beschrijft nazi-Duitsland en de USSR (haar enige twee voorbeelden) niet zozeer als vreeswekkende staten, maar als bewegingen die de echte wereld aanpassen aan een ideeënwereld, ongeacht de consequenties. Zo blijken de totalitaire staten niet alleen dodelijk, maar ook totaal onzinnig.
Het boek staat vol inzichten en prikkelende ideeën en is, ondanks de taaie schrijfstijl, uiterst boeiend. Hoewel Arendt het boek schreef toen Stalins USSR nog bestond en hoewel ze haar argument deels baseert op Marx' klassenstrijd, is het boek onverouderd. Het nodigt uit om landen als Mao-China, Noord-Korea en Iran langs deze meetlat te leggen en het waarschuwt voor de voorbodes van het totalitaire gedachtegoed: het a priori categorizeren van groepen mensen, gewin de raison d'etre maken van een staat, een bureaucratie waarbij regels belangrijker zijn dan mensen, het aanhangen van een ideologie no matter what het meest praktisch is enz.
Helaas zijn deze voorbodes nog elke dag in de krant te zien...
Het boek graaft ver terug, tot in de 17e eeuw en vormt ook een boeiende beschrijving van het imperialisme en hoe het verschilt van het kolonialisme. Het is echter niet zozeer een geschiedschrijving alswel een diepgaande analyse van het ontstaan van gedachtegoed en zijn consequenties.
Vooral de beschrijving van het totalitarianisme en zijn eigenschappen zijn origineel en openbarend. Arendt beschrijft nazi-Duitsland en de USSR (haar enige twee voorbeelden) niet zozeer als vreeswekkende staten, maar als bewegingen die de echte wereld aanpassen aan een ideeënwereld, ongeacht de consequenties. Zo blijken de totalitaire staten niet alleen dodelijk, maar ook totaal onzinnig.
Het boek staat vol inzichten en prikkelende ideeën en is, ondanks de taaie schrijfstijl, uiterst boeiend. Hoewel Arendt het boek schreef toen Stalins USSR nog bestond en hoewel ze haar argument deels baseert op Marx' klassenstrijd, is het boek onverouderd. Het nodigt uit om landen als Mao-China, Noord-Korea en Iran langs deze meetlat te leggen en het waarschuwt voor de voorbodes van het totalitaire gedachtegoed: het a priori categorizeren van groepen mensen, gewin de raison d'etre maken van een staat, een bureaucratie waarbij regels belangrijker zijn dan mensen, het aanhangen van een ideologie no matter what het meest praktisch is enz.
Helaas zijn deze voorbodes nog elke dag in de krant te zien...