Take a photo of a barcode or cover
rosie_zzzz 's review for:
مسیحای تلماسه
by Frank Herbert
بعضی وقت‌ها به کتاب‌های موردعلاقه‌م فکر می‌کنم، و فکر می‌کنم که شاید فقط به خاطر این دوستش داشتم که در اون لحظه‌ی خاصی که خوندمش به دلیلی شخصی باهاش ارتباط گرفتم و خود کتاب در حدی نبوده که در حالت عادی بپسندم. وقت‌هایی که یکی از کتاب‌های محبوبم رو بعد از سال‌ها و در شرایط و موقعیتی کاملاً متفاوت می‌خونم و هنوز عاشقشم، می‌فهمم که واقعاً کتاب خوبی رو پسندیدم. و مسیحای تلماسه به اندازه جلد اولش زیبا بود.
صحنه‌ای در کتاب هست که پل درباره بعضی امپراتورهای «دوران باستان» صحبت می‌کنه؛ حرف از چنگیز خانی می‌زنه که چهار میلیون آدم کشته و هیتلری که شش میلیون آدم کشته و منِ خواننده بعد از خوندنش فکر کردم که خب، کشتارهای زیادی بوده، تا این‌که استیلگار گفت: «آمار چندان چشمگیری نیست سرورم.» و تو اونجا می‌فهمی پل شصت و یک میلیارد نفر آدم آدم کشته و نود سیاره رو حیات‌ناپذیر کرده و برای پانصد سیاره امیدی برای زندگی نذاشته. عددش زیادی بزرگه، نمی‌تونم بهش فکر کنم.
من دوباره به بهانه خوندن این کتاب یه نگاهی به ریویوهای جلد قبل هم انداختم و متوجه شدم عده‌ای خوندن مقاله «تلماسه: فراموشی مخاطب میان تپه‌های شن» رو توصیه کرده بودن و فقط می‌خوام از ریویوم استفاده کنم و بگم شر و وره، ترجمه آقای فروتن‌فر زیبا و خوندنیه و حتی اگه کتاب رو نخونده باشید هم می‌تونید از طرز نقد و گیرهای بنی اسرائیلی و غلط و همچینن این‌که نقدکننده کتاب رو نخونده (!!!!!!!) تشخیص بدید چه نقد بیخود و بیجاییه. البته من هم متن اصلی رو نخوندم و مقایسه‌ای نکردم ولی لااقل متن فارسی‌ای رو خوندم که اوشون نخونده.
صحنه‌ای در کتاب هست که پل درباره بعضی امپراتورهای «دوران باستان» صحبت می‌کنه؛ حرف از چنگیز خانی می‌زنه که چهار میلیون آدم کشته و هیتلری که شش میلیون آدم کشته و منِ خواننده بعد از خوندنش فکر کردم که خب، کشتارهای زیادی بوده، تا این‌که استیلگار گفت: «آمار چندان چشمگیری نیست سرورم.» و تو اونجا می‌فهمی پل شصت و یک میلیارد نفر آدم آدم کشته و نود سیاره رو حیات‌ناپذیر کرده و برای پانصد سیاره امیدی برای زندگی نذاشته. عددش زیادی بزرگه، نمی‌تونم بهش فکر کنم.
من دوباره به بهانه خوندن این کتاب یه نگاهی به ریویوهای جلد قبل هم انداختم و متوجه شدم عده‌ای خوندن مقاله «تلماسه: فراموشی مخاطب میان تپه‌های شن» رو توصیه کرده بودن و فقط می‌خوام از ریویوم استفاده کنم و بگم شر و وره، ترجمه آقای فروتن‌فر زیبا و خوندنیه و حتی اگه کتاب رو نخونده باشید هم می‌تونید از طرز نقد و گیرهای بنی اسرائیلی و غلط و همچینن این‌که نقدکننده کتاب رو نخونده (!!!!!!!) تشخیص بدید چه نقد بیخود و بیجاییه. البته من هم متن اصلی رو نخوندم و مقایسه‌ای نکردم ولی لااقل متن فارسی‌ای رو خوندم که اوشون نخونده.