Ai Weiwei schrijft voor zijn zoon maar toch vooral ook ondat hij indruk op zijn vader wil maken waaraan hij de helft van het boek wijdt zonder in te gaan op diens (en later zijn eigen) toch wel minachting voor de vrouwen en kinderen in hun leven. Vond het gewoon redelijk arrogant en soort van macho of gekwelde artiest en het gaf me verder niet zoveel nieuwe inzichten in hoe het is om kunstenaar te zijn onder dictatoriaal bewind.