Scan barcode
A review by annettebooksofhopeanddreams
Wake by Amanda Hocking
5.0
Sirenen! Eindelijk weer eens een boek over sirenen! Al vanaf mijn twaalfde ben ik verliefd op de Griekse mythologie. Ik kende elk verhaal van buiten en als eindexamenproject op de middelbare school heb ik zelfs een Triviant-versie gemaakt waar alle vragen te maken hadden met de Griekse mythologie. De sirenen zijn met afstand mijn favoriete wezens uit die Griekse mythologie. Ik was dan ook heel benieuwd naar deze serie.
Deze serie is alles wat ik ervan verwacht en gehoopt had en dan nog net een beetje meer. Zo had ik de echte link met de Griekse mythologie niet zien aankomen en ik was ook erg blij met hoe ver dit boek durfde te gaan als het gaat om geweld. Sirenes zijn geen lieve vrolijke wezens. Het zijn monsters die een volwassen man zonder dat hij het zelf door heeft om zeep helpen. En dat wordt in dit boek heel beeldend duidelijk gemaakt.
Daarnaast is de opbouw van het verhaal ongelooflijk goed gelukt. Het begint als een vrij typisch YA verhaal, maar langzaamaan beginnen we door te krijgen dat er iets gaat gebeuren en dat het niet heel leuk gaat worden. En omdat ik de personages eerst goed kon leren kennen en me aan ze kon hechten, deed het einde van het boek ook echt pijn. Ik wilde zo graag dat het goed af zou lopen, maar ja, dan zouden er niet nog drie delen zijn.
Ik moest in het begin wel wennen aan het wisselen van perspectief dat de auteur doet. Soms is heel duidelijk dat we van perspectief gewisseld zijn, omdat er een nieuw hoofdstuk begonnen is, maar soms gebeurt het ook middenin een hoofdstuk. Toen ik daar echter helemaal aan gewend was, vond ik het ergens ook wel wat toevoegen. Daardoor krijg je van ieder personage net wat meer informatie, zodat het voelt alsof je ze nog wat beter leert kennen.
Ik heb nu al zin in het volgende deel!
Deze serie is alles wat ik ervan verwacht en gehoopt had en dan nog net een beetje meer. Zo had ik de echte link met de Griekse mythologie niet zien aankomen en ik was ook erg blij met hoe ver dit boek durfde te gaan als het gaat om geweld. Sirenes zijn geen lieve vrolijke wezens. Het zijn monsters die een volwassen man zonder dat hij het zelf door heeft om zeep helpen. En dat wordt in dit boek heel beeldend duidelijk gemaakt.
Daarnaast is de opbouw van het verhaal ongelooflijk goed gelukt. Het begint als een vrij typisch YA verhaal, maar langzaamaan beginnen we door te krijgen dat er iets gaat gebeuren en dat het niet heel leuk gaat worden. En omdat ik de personages eerst goed kon leren kennen en me aan ze kon hechten, deed het einde van het boek ook echt pijn. Ik wilde zo graag dat het goed af zou lopen, maar ja, dan zouden er niet nog drie delen zijn.
Ik moest in het begin wel wennen aan het wisselen van perspectief dat de auteur doet. Soms is heel duidelijk dat we van perspectief gewisseld zijn, omdat er een nieuw hoofdstuk begonnen is, maar soms gebeurt het ook middenin een hoofdstuk. Toen ik daar echter helemaal aan gewend was, vond ik het ergens ook wel wat toevoegen. Daardoor krijg je van ieder personage net wat meer informatie, zodat het voelt alsof je ze nog wat beter leert kennen.
Ik heb nu al zin in het volgende deel!